Ведалар
| Ведалар | |
|---|---|
| санскр. वेद | |
| SEO_description | Веды — изучайте подробную и систематизированную информацию в интернет-энциклопедии РУВИКИ |
| Действие происходит в эпоху | Веда цивилизациясе |
| Жанр | дини әдәбият[d] и антология[d] |
| Автор | Риши |
 | |
| Кайда өйрәнелә | Hindu studies[d], Sanskrit scholar[d] и Веданга[d] |
| Нигезләнү датасы | 110-е тысячелетие до н. э.[1] |
| Әсәр яки аның атамасы теле | ведийский язык[d] |
| Киләсе | Брахманы[d], Араньяки[d] и Упанишады[d] |
| Атама |
санскр. वेद ингл. The Vedas |
| Җитештерү урыны | Һинд субкыйтгасы[d] |
| SEO_title | Веды — Рувики: Интернет-энциклопедия |
| Литературный мотив | Q111813055?[2], Q111807167?[2], Q111807746?[2] и Q111808512?[2] |
 Ведалар РУВИКИ.Медиада | |
Ведалар («веда» сүзе белем мәгънәсен бирүче санскрит санскр. (IAST) véda сүзе тамырыннан ясала) — изге сүз (текст), бәхәссез хакыйкать хәзинәсе һәм какшамас яшәеш кагыйдәләре җыелмасы буларак Һиндстанда бүгенге көнгә кадәр зур ихтирам казанган борынгы һинд әдәбиятының бөек ядкярләре.
Индуслар Ведалар мәңге булган Һәм Ведаларны бервакытта да беркем дә иҗат итмәгәнгә, ягъни авторы булмаганга күрә, аларда бер генә ялгыш фикернең дә булуы мөмкин түгел, чөнки бары берәр зат — я кеше, я алла гына ялгыша ала, дип уйлаганнар.
Ведалар дүртәү: Яджурведа (яджуслар — йола «әфсеннәре» Ведасы) һәм, ниһаять, Атхарваведа (ырым сүзләре Ведасы). Дөрес, барлык брахман юнәлешләре дә Атхарваведаны танымый, аны «тулы кыйммәтле» Веда дип санамаучылар изге китапларның беренче өчесен генә үз эченә алган «өч өлештән гыйбарәт гыйлем» (трайи видья) турында сүз алып баралар.
Искәрмәләр
- ↑ https://www.mygov.in/newindia/wp-content/uploads/2017/08/newindia99354_1503118504.pdf
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Thompson S. Motif-Index of Folk-Literature (ингл.): A Classification of Narrative Elements in Folktales, Ballads, Myths, Fables, Medieval Romances, Exempla, Fabliaux, Jest-Books, and Local Legends — 1958.
Чыганаклар
- Дөньякүләм таралган диннәр: Татар урта гомуми белем мәкт. 10—11 нче с-флары өчен д-лек/ Л. Г. Жукова, А. В. Журавский, А. В. Пименов, Н. В. Шабуров. Русчадан Л. Г. Шэрифуллина тәрҗ. — М.: Дрофа; Казан: Мәгариф, 2002. — 240 б.