Семиозёрка урманы
| Семиозёрка урманы | |
|---|---|
| Дәүләт | |
| SEO_description | Семиозёрский лес — изучайте подробную и систематизированную информацию в интернет-энциклопедии РУВИКИ |
 | |
| SEO_title | Семиозёрский лес — Рувики: Интернет-энциклопедия |
Семиозёрка урманы — Татарстан Республикасының Биектау һәм Яшел Үзән районнарында урнашкан региональ әһәмияттәге табигать һәйкәле[1][2].
Барлыкка килү тарихы
Солонка елгасының сулъяк яры буйлап Яшел Үзән районының Берновый Кавал авылыннан көньяк-көнбатышка һәм Татарстан АССРның (хәзерге Татарстан Республикасы) Биектау районы Семиозёрка авылыннан төньякка таба урман массивы төбәкнең Министрлар советы тарафыннан 1986 елның 26 декабрендә аеруча саклана торган табигый территориягә бүленә, аңа табигать һәйкәле статусы бирелә[3].
Флора һәм фауна
Табигать һәйкәле территориясендә чыршы һәм юкә, каен һәм усак агачлары булган ылыслы-киң яфраклы урманнар үсә; куакларда чикләвек, марҗа алкасы, зелпе өстенлек итә; үлән япмасында - шнитка, (мercurialis perennis), йонлы кыяк үсә[4][5].
Татарстан Республикасының Кызыл китабына кертелгән төрләр арасында абага, гнездовка, (сephalanthera rubra), (рlatanthéra bifólia) чын кәккүк читеге, (pipactis atrorubens), бүре җиләге, гадәти, (рýrola chlorántha), омфало́дес очрый. XIX гасырда Сергей Коржинский тарафыннан күрсәтелгән эре чәчәкле кәккүк читеге һәм тамчысыман кәккүк читеге, (Gentiána pneumonánthe) һәм күпьеллык абага хәзерге вакытта билгеләп үтелми[4].
Төбәк Кызыл китабына кертелгән хайваннар арасында төн күгәрчене билгеләп үтелә[4][5].
Тарихи һәм дини кыйммәт
Табигать һәйкәле шулай ук тарихи кыйммәткә ия — аның территориясендә XVII гасыр Семиозерка монастыре корылмалары өлешчә сакланган. Православие динендәге дин тотучыларның биредә булган «Изге чишмә» дә хаҗ кылу урыны булып тора[4].
Искәрмәләр
- ↑ Semiozerskij les (ингл.). — Информация об охраняемой природной территории на сайте protectedplanet.net(ингл.) , находящегося в ведении Калып:Iw при поддержке МСОП и Калып:Iw. Мөрәҗәгать итү датасы: 5 июль 2021.
- ↑ Потапова, 2006
- ↑ Постановление СМ ТАССР от 26 декабря 1986 г. N 649
- ↑ 1 2 3 4 Семиозерский лес. — Информация об ООПТ на сайте информационно-аналитической системы «Особо охраняемые природные территории России» (ИАС «ООПТ РФ»): oopt.aari.ru. Мөрәҗәгать итү датасы: 5 июль 2021.
- ↑ 1 2 Семиозёрский лес. Tatarica. Мөрәҗәгать итү датасы: 5 июль 2021.
Әдәбият
- Сводный список особо охраняемых природных территорий Российской Федерации : Ч. 2 : Приволжский федеральный округ, Уральский федеральный округ, Сибирский федеральный округ, Дальневосточный федеральный округ. / Н. А. Потапова и др.. — Москва: ВНИИприроды [и др.], 2006. — 363 с. — ISBN 5-7640-0031-9.
- Постановление Совета министров Татарской АССР от 26.12.1986 № 649. «О признании природных объектов государственными памятниками природы местного значения».