Тәңре
Тәңре (Tanrı; Прото-төрки (ингл.) *teŋri / *taŋrɨ; Монгол язуы (ингл.): ᠲᠨᠭᠷᠢ, Tngri; замандаш монголча (ингл.): Тэнгэр, Tenger):
- Иртә илаһның исемнәреннән берсе. (Инглиз Википедиясе)
- чыгышындагы пантеонында иң бөек Мәңгелек күк". (Рус Википедиясе)
Тәңрегә табынуны кайчак Тәңречелек дип атыйлар. Тәңречелекнең төп затлары (элементлары) - Күк-Ата (ингл.) (Tengri/Tenger Etseg) һәм Җир-Ана (ингл.) (en:Eje/Gazar Eej). Практикалары эченә шаманизм (ингл.), анимизм (ингл.), тотемизм (ингл.) һәм борынгы ата-аналарга табыну (ингл.) керә.
Исем
Исемнең иң борынгы формасы б.э.к. 4 гасыр Кытай хроникаларында хунну ышанычларын тасвирлауда сүзгә алына - 撑犁/Cheng-li. (Прото-төрки телендәге (ингл.) сүз формасы *Тэңри яки *Tаңри дип реконструкцияләнә.)[2] Беренче тапкыр елъязмаларында, һуннарны тасвирлаганда “dhiu liei” (Chinese: 撑犁) буларак языла:
"匈奴谓天为撑犁” : Һуннар Тяньне (天 – кытайча күкнең, яки күкләрнең исеме) Тәңре дип әйтәләр.
en:Stefan Georg (2001) сүзнең Енисей телләрендәге *tɨŋgVr-, "бөек"тән чыгышын тәкъдим итте. Альтернатива буларак, Алтай телләреннән реконструкцияләнгән *T`aŋgiriдан ("ант" яки "илаһ") чыгучы этимология тәңренең күк өстеннән хакимияте урынына аның илаһиятен ассызыклый.[3]
Кулланылыш үрнәкләре
Төрки Tengri формасы 11 гасырда Мәхмүд Кашгарый тарафыннан кулланыла.
Тәңре - "Төркиләрнең илаһы" (Türük Tängrisi) дип билгеләнеп, Төрки каһанлыгының милли илаһы буларак билгеле.[2] Төрки каһанлыгы ханнары үз хакимиятен Тәңредән бирелгән мандаты белән аңлата иде. Бу хакимнәр Тәңре биргән көчле рух ярдәмендә аның җирдәге вәкилләре, уллары дип кабул ителәләр иде.[4]
борынгы төрекләрдә дә (тИркутскләрдә дә), хакимиятләрен Тәңре ризалыгына нигезләнеп корганнар. Бу хакимнәр, аларга аерым бәрәкәт – кот биргән, Тәңре ияләре кебек кабул ителгәннәр, алар тәхетле исменәр йөреткәннәр (мәсәлән, Тәңрекот, Котлуг, Коталмыш).
ата-бабалары хөрмәтләгәннәр. Мәхмүт Кашкарый яшен атучы буларак билгеле булган. Төрки халыклар, "күкнеке, илаһи" кебек сүзләрне аңлаткан "Тәңре" Хан-Тәңре тау очы Көнбатыш Саянда). Хәзерге альтернатива буларак кулланыла.
Могол Күк-Ата (Тәңре/Тенгер Etseg) һәм Җир-Ана (эдже/Gazar Eej) тора. чыганагын Тәңре әмере дип аңлаткан, һәм ул үзенең карарларын "Мәңгелек Зәңгәр Күк ризалыгы белән" дип башлаган. Күк алласына буйсынмаучы һәм мәңгелек зәңгәр Күккә кебек табынганнар.
Атама килеп чыгышын шумер күк алласы Дингр белән бәйлиләр.[5]
Искәрмәләр
- ↑ Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона Санкт-Петербургъ, 1890–1907 [1]
- ↑ 2,0 2,1 Jean-Paul Roux, Die alttürkische Mythologie, p. 255
- ↑ Sergei Starostin, Altaic etymology
- ↑ Käthe Uray-Kőhalmi, Jean-Paul Roux, Pertev N. Boratav, Edith Vertes. "Götter und Mythen in Zentralasien und Nordeurasien"; section: Jean-Paul Roux: "Die alttürkische Mythologie" ("Old Turkic Mythology") ISBN 3-12-909870-4
- ↑ Мифы народов мира: энциклопедия. Т.2. М., 1988 2007 елның 21 октябрь көнендә архивланган. rbtl.ru
Шулай ук карагыз
- Тәңречелек
- Умай
- Хан-Тәңре
- Орхоно-енисейские памятники 2012 елның 11 апрель көнендә архивланган.(рус.)