Варкари
Варкари | |
---|---|
Урын | |
Варкари РУВИКИ.Медиада |
Варкари (Бхакти рухи традициясендә сампрадайя (рухи хәрәкәт), мәгънәсе Пандһарпур Варины башкаручы, географик яктан Һиндстанның Витхоба буларак мәгълүм, төп Ходай булып Пандһарпур булып тора, аңа Бхакти хәрәкәтенең Варкарилар белән ассоциацияләнгән изгеләргә һәм Дньянешвар, Намдэв, Чокһамела, Гадже Маһара керә, алар барысы да Сант титулына ия.
Әһәмияте
Варкари традициясе 13-енче гасырдан бирле Махараштрада Һинд дине мәдәниятенең өлеше булган, ул шул вакытта Бхакти хәрәкәте вакытында “пантх” формалаштырган (уртак рухи ышанулар һәм практикалар белән кешеләр җәмәгате). Варкарилар якынча илле шагыйрь-изгене “Маһипатиның унсигезенче гасыр һагиографиясендә документацияләнгән булган. Варкари традициясе бу сантларның уртак рухи тапшыру сызыгына карый дип әйтә.[1]
Дини сәфәрләр
Варкари кешеләре Пандһарпурга Пандһарпур Вари дигән ел саен дини сәфәргә баралар, анда алар “Экадаши”да Һинд дине ай календаренең Ашадһа аеның 11-енче көнендә җыелалар, бу якынча Грегориан календаренең июнь ахырыннан июльгә кадәр туры килә. Дини сәфәр кылучылар “Самадһи” (яктыртылу яки “рухи урын”) урыннарыннан изгеләрнең Пандһарпур Вариларын алып баралар. Сантларның палхида “падука”ларын (сандалиларын) алып бару традициясе Сциндиаларның куртьелары һәм Дньянешвар тугърысы Хайбатравбаба тарафыннан кертелгән булган.[2][3] Виттһалның тугърылары дини сәфәрләрне 14-енче гасырга кадәр башкарганнар. Хәзерге вакытта бөтен Махараштрадан якынча 40 палхи һәм аларның тугърылары шулай итә.Картика аенда бәйрәм ителә, ул Григориан календаренең ноябрена туры килә. Дини сәфәр кылу вакытында Ринган һәм Дһава була. Ринган вакытында Маулинча Ашва дигән җайдагы булмаган изге ат, ул арбада барган изгенең җаны дип ышаныла, пилигримнар рәтләре аша чаба, алар тояклардан кисәкчекләрне тотарга тырышалар һәм башларына шуны сибәләр. Дһава башка төр чабу булып тора, анда һәркем ота һәм бу Тукарам беренче мәртәбә Пандһарпурда гыйбадәтханәне күреп дәртләнеп йөгергән вакыйга искә алына.[5]
Практикалар
Варкари хәрәкәтенә Витхобаны табыну һәм вазифага нигезләнгән тормышны ассызыклаучы үзеңне тотыш һәм тәмәкедән арыну, саттвик диета кабул итү, бу модификацияләнгән лакто-вегетариан диета, аңа суган һәм сарымсак керми һәм шулай ук өйрәнчек вакытта целибат (җенси тыелу), кастага һәм байлыкка карамастан барысына да тигезлек һәм гуманлык, Һарипатх”ны уку һәм регуляр рәвештә “бхаджан” һәм “киртан” практикасы керә..[6] Варкарилар изге туласи агачыннан ясалган туласи-маланы киеп йөриләр. Варкарилар Ходайга Иң Олы Хакыйкать һәм иҗтимагый тормышта кыйммәтләр дәрәҗәләре һәм кешеләр арасында ахыр чик тигезлек итеп карыйлар. Варкарилар бер-берсе алдында иелеш ясыйлар, чөнки “һәркем Брахма” булып тора һәм шәхси корбан, гафу итү, гадилек, тыныч бергә яшәү, көч кулланмау, мәхәббәт һәм тыелуны ассызыклыйлар.[7] Вайшнав Варкарилар өч өстә каш сызыгыннан мәгълүм булырга мөмкин, ике ак гопичандан яки ак балчык арасында кара сызык һәм сандал пастасыннан.[8]
Искәрмәләр
- ISBN 9788120802773. https://books.google.co.uk/books?id=OkKhOivXrhgC.
- ↑ The wari tradition . Wari Santanchi. Дата обращения: 8 сентябрь 2014. Архивировано 8 сентябрь 2014 года.
- ISBN 0-88706-461-2. https://books.google.com/books?hl=en&lr=&id=-5vIv4oxeh4C&oi=fnd&pg=PA1.
- ↑ Hindu.com 2007 елның 1 октябрь көнендә архивланган. and page 21 of VidyaOnline.net 2007 елның 27 сентябрь көнендә архивланган.
- ISBN 0-88706-461-2. https://books.google.com/books?hl=en&lr=&id=-5vIv4oxeh4C&oi=fnd&pg=PA1.
- ↑ Dikshit, S H (1971). Varkari. Wai Maharashtra: Marathi Vishwakosh. http://marathivishwakosh.maharashtra.gov.in/khandas/khand16/index.php/23-2015-01-15-05-35-16/9948-2012-12-05-07-28-23?showall=1&limitstart=. Retrieved 3 April 2015.(үле сылтама)
- ISBN 978-81-250-1878-0. https://books.google.com/books?id=XU8dmAiaZSgC&pg=PA47.
- ↑ Maharashtra State Gazetteers, Volume 23. Directorate of Government Print., Stationery and Publications, Maharashtra State. 1977. p. 947. https://books.google.co.in/books?id=0hFuAAAAMAAJ. "The Vaishnav Varkaris may be known by their three upright brow lines, a black between two white gopichandan or white clay and sandal-paste lines."
Өстәмә укырга мөмкин
- Iwao, Shima (June–September 1988). «The Vithoba Faith of Maharashtra: The Vithoba Temple of Pandharpur and Its Mythological Structure». Japanese Journal of Religious Studies 15 (2–3): 183–197. ISSN 0304-1042. 2009 елның 26 март көнендә архивланган.