(1658) Иннес

РУВИКИ — интернет-энциклопедия мәгълүматы
(1658) Иннес
Уртача аномалия 31,9036[1]
Калка төен озынлыгы 95,41493[1]
Орбита эксцентриты 0,18 и 0,1838865[1]
Ачыш датасы 13 июль 1953[2]
Орбита дәвере 4,09[1]
Зур ярымкүчәр 2,5586003[1]
Вакытлыча атамасы 1940 GB[2], 1948 EM[2], 1949 QA[2], 1953 NA[2], 1953 OF[2], 1953 PN[2] и 1957 OE[2]
Киләсе (1659) Пункахарью[3]
Абсолют йолдыз зурлыгы 11,52[1]
Астраномик ачыш урыны Республиканская обсерватория Йоханнесбурга[d][2]
Периүзәк 2,0881083[1]
Периүзәк аргументы 188,5773[1]
Кече планета төркеме Астероидлар билбавы[2]
Әүвәлгесе (1657) Рёмера[3]
... хөрмәтенә аталган Иннес, Роберт Торберн Эйтон[d]
Ачучы яки уйлап табучы Jacobus Albertus Bruwer[d][3][2]
Ана җисем Кояш
Апоүзәк 3,029[1]
Орбита авышлыгы 9,09631[1]

(1658) Иннес (лат. Innes) — Кояш системасының Марс һәм Юпитер орбиталары арасындагы өлкәсендә урнашкан Кояш тирәли әйләнеп йөрүче астероид.

Тарихы

1953 елның 13 июлендә J. A. Bruwer тарафыннан Йоханнесбург обсерваториясендә ачыла. Астероидның вакытлыча атамасы булып баштан «1953 NA» саналган.

Чыганаклар

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Искәрмәләр

Тышкы сылтамалар

Шулай ук карагыз