Эчтәлеккә күчү
Скрыть/показать содержание
Марс (планета)
РУВИКИ — интернет-энциклопедия мәгълүматы
Марс
Тема җәгърафиясе
поверхность Марса [d]
Һәштәге
Mars
... хөрмәтенә аталган
Марс[d] и Ares
Демоним
Martian , مِرِّيخِيّ , Marsjanin , Marsano , mangal , Martien , marciano , marcià , Martienne , Marsbewoner , Marsman , Marsvrouw , Marspersoon , марсианин , марсианка и марсиане
SEO_description
Марс — изучайте подробную и систематизированную информацию в интернет-энциклопедии РУВИКИ и Марс — изучайте подробную и систематизированную информацию в интернет-энциклопедии РУВИКИ
Җирдән ераклык
54 600 000 и 401 000 000
Зур ярымкүчәр
227 936 637 ± 1 и 1,523679 ± 1,0E−6
Радиюс
3389,5 ± 0,2 [1] , 3396,19 ± 0,1 [1] и 3396,19 ± 0,1 [1]
Өслек гравитациясе
3,7 [2]
Чор
J2000.0 [d]
Поляр йомылуы
0,00589
Нигезләнү датасы
245033-е тысячелетие до н. э.
Угловой диаметр
3,5 и 25,1 [3]
Орбита дәвере
686,98 [4]
Диаметры
6791,432 [5]
Бу объекттан ясалган медиасурәтләр төркеме
Q104635433 ?
Тыгызлык
3933 [2]
Альбедо
0,17 и 0,25
Мәйдан
Күренмә йолдызча зурлык
−2,94
Күләм
163 180 000 000 ± 10 000 000 [2]
Периүзәк
206 655 215
Билгесе
символ Марса [d]
Калка төен озынлыгы
49,55953892 [6]
Әйләнү периоды
24,6229 [2]
Ана җисем
Кояш
Орбита эксцентриты
0,0933941 [6]
Иң югары ноктасы
Олимп [d]
Периүзәк аргументы
336,05637041 [6]
Синодический период
около 779,94 [7]
Урын
Температура
−63 [2] , −143 [8] и 35 [9]
Кайда өйрәнелә
геология Марса [d]
Бала җисем
Фобос [d] , Деймос [d] , Mars Reconnaissance Orbiter [d] , Маринер-9 [d] , Марс-экспресс [d] , Mars Global Surveyor [d] , Марс Одиссей [d] , Викинг-1 [d] , Викинг-2 [d] , Марс-2 [d] , MAVEN [d] , Марс-3 [d] , Марс-5 [d] , Марсианский научный орбитальный аппарат [d] , Фобос-2 [d] и Mangalyaan [d]
Орбита авышлыгы
1,84969142 [6] , 5,65 и 1,67 [6]
SEO_title
Марс — Рувики: Интернет-энциклопедия и Марс — Рувики: Интернет-энциклопедия
Масса
641,71 ± 0,01 [4]
Апоүзәк
249 232 432
Марс РУВИКИ.Медиада
Марс Розетта космик аппараты очып үткәндә, аппараттагы OSIRIS инструменты төшереп алган, планетаның асыл төсен күрсәтүче рәсемдә
Башка атамалар
Мәрих, Мәррих, Кызыл планета
Беренче ачыш ясаучы
Асаф Һолл
Дәвер: J2000
Орбитаның эксцентриситеты (e )
0,0933941 [6]
Нәрсәнең иярчене
Кояш
Иярченнәре
Фобос һәм Деймос
Поляр тыгызлану
0,00589
Масса (m )
6,4185×1023 кг
Викимәгълүматта булган чыганаклар
Марс, Мәрих Марс хөрмәтенә аталган. Өслегендә күп булган тимер оксиды Марска кызгылт төсмер бирә[12] , шунлыктан аны «кызыл планета » дип тә атыйлар[13] [14] [15] .
Сыек кына метеорит кратерлары да, Җирдәге кебек котып боз бүрекләре дә бар. Үз күчәре тирәли әйләнү периоды, ел фасыллары алмашыну һәм бу ел фасыллары алмашынуга сәбәпче булган күчәр авышлыгы ягыннан да ул Җиргә охшаган.
Марстагы Олимп исемле тау (икенче иң биек тау (планеталарда урнашкан тауларны гына игътибарга алсак, ул иң биеге), ә Маринер исемле Бореалис бассейны планетаның 40 % -ын били һәм гаять зур бер метеорит кратеры була ала[16] [17] .
Марсның ике Фобос һәм Деймос (5261 Эврика Марс трояны кебек үк, Марс гравитацион кырына килеп эләккән астероидлар булырга мөмкин[18] [19] .
Марста тереклек бармы яисә булганмы дигән сорауга җавап эзләп, фәнни тикшеренүләр алып барыла. Берничә астробиологик миссия планлаштырылган, шул исәптән Марс 2020 һәм су сыек килеш саклана алмый, мәгәр иң тирән иңкүлекләрдә һәм күпмедер вакыт тора алса гынаУтопия тигезлеге дигән өлкәсендә зур күләмдә җир асты бозлары табылуы турында хәбәр итте. Табылган су күләме якынча Югары күлдәге (рәсем)[30] [31] [32] . Бу Байкалдагы суның яртысы дигән сүз (Байкалдагы су күләме 23 600 км 3 булса[33] , Югары күлдә ул 12 100 км 3 тәшкил итә[34] ).
Марсны һәм аның кызгылт төсен Җирдән гади күз белән күреп була. Аның йолдызча зурлыгы −2,91-гә җитә[35] , бу күрсәткеч буенча ул Юпитер , Венера , Ай һәм Кояштан гына калыша. Шулай да Җир өстендә урнашкан оптик телескоплар , Җир белән Марс бер-берсенә иң якын чакта да, киңлеге 300 километр дан да ким булмаган үзенчәлекләрне генә аермачык күрсәтә алалар — Җирнең атмосферасы андый күзәтүләрне кыенлаштыра[36] .
Атамалар
Элек татар телендә планета исеме буларак гарәп алынмасы Мәррих (иске тат. مريح ) кулланылган[10] , ләкин хәзерге вакытта бу исем бик сирәк кулланыла.
Физик үзенчәлекләре
Марсның диаметры Җир диаметрының якынча яртысы кадәр, өслек мәйданы исә Җирдәге коры җир мәйданыннан бераз гына кимрәктимер (III) оксиды, ягъни күгәрек сәбәпчеминераллар булуына карап, алтын төсендә, көрән һәм яшькелт тә булырга мөмкин[38] .
Эчке төзелеше
Җир кебек үк, Марс тыгыз металлик төшкә һәм ул төш тирәсендәге көпшәгрәк матдәләрдән торучы катламнарга бүленгәнтимер белән никельдән һәм 16–17% тирәсе тимер (II) сульфидлы төш җиңел силикатлардан торучы мантия белән әйләндереп алынган. Бу мантия планетаның күп кенә тектоник һәм вулканик үзенчәлекләрен формалаштырган, әмма хәзер сүнгән булырга охшый. кабыгында иң күп очраучы элементлар булып тимер , магний , алюминий , кальций һәм калий торалар. Планета кабыгының уртача калынлыгы 50 км тирәсе, максималь калынлыгы — 125 км[41] . Җир кабыгының уртача калынлыгы исә 40 км тәшкил итә.
Өслегенең геологиясе
Марс планетасы — металлар һәм гадәттә толеитик кремний диоксидына баерак булырга һәм Җирдәге андезит ташларга һәм кремний пыяласына охшарга мөмкин. Планетаның түбән плагиоклаз кыр шпатлары бар дип уйларга җирлек бар. Төньяк түбән альбедолы өлкәләр исә табак силикатларның һәм кремнийга бай пыяланың гадәттәгедән күбрәк микъдарына ия. Көньяк калкулыкларның кайбер өлешләрендә барлыгы сизелерлек микъдарда кальцийга бай пироксен бар. Шулай ук кайбер өлкәләргә генә хас гематит һәм оливин тупланмалары да табылатимер (III) оксиды тузаны белән капланган[44] [45] .
геологик картасы, инглиз телендә (USGS, 2014)
[46]
Марсның структуралашкан глобаль палеомагнетизмы, ягъни үзләрендә ул минераллар формалашкан вакыттагы планетаның магнетик кыры хакында мәгълүмат саклавы, Җирдәге океан төбендә күзәтелгән, инглизчә Марс Глобал Сарвейор аппараты ярдәмендә) янәдән тикшерелгән бер теория буенча, Марста шундый төрдәге кырлы җир тасмалары булуы планетаның динамосы сүнгәнче һәм магнетик кыры югалганчы — урын алган хәрәкәте белән бәйле[48] .
Кояш системасы формалашкан вакытта, Марс Кояш тирәли әйләнгән очраклы процесс нәтиҗәсендә барлыкка килгән дип уйланыла. Марсның аның Кояш системасындагы урыны белән аңлатылучы күп кенә химик үзенчәлекләре бар. җиле тарафыннан тышка этеп чыгарылган булырга тиеш[49] .
Планеталар формалашкач, аларның барысы да «бәрмә кратер булуы хакында дәлилләр бар. Бу кратер мәйданы әлегә кадәр билгеле булган иң зур бәрмә кратер — Айдагы Көньяк котып/Эткен бассейны — мәйданыннан дүрт тапкыр зуррак дигән сүзБореалис бассейны барлыкка килгән, һәм әлеге вакыйга төньяк һәм көньяк ярымшарларның дихотомиясенә, ягъни бер-берсенә охшамаган булуына да сәбәпче дип уйланыла.[53] [54] .
Марсның геология тарихы берничә дәвергә бүленә ала, шулай да түбәндәге өч иң эреләре[56] [57] :
Нух дәвере (исемен Нух җиреннән алган (Фарсис кабарынкылыгы исемле вулканик калкулык бу вакытта формалашкан һәм Нух дәверенең азагында су ташкыннары астында калган булган дип фаразлана.
Һеспериа дәвере (исемен Һеспериа платосыннан ала (лат. Hesperia Planum )): 3,5 миллиард ел моннан әүвәлдән 2,9-3,3 миллиард ел моннан әүвәлгә кадәр. Бу дәвер зур мәйданлы лава кырлары формалашу белән үзенчәлекле.
Амазоннар дәвере (исемен Амазоннар тигезлегеннән ала (метеорит бәрелү кратерлары аз, әмма башка яктан алар төрле-төрле, бер-берсенә охшамаганнар. Олимп тавы бу дәвердә формалашкан. Планетаның калган өлешләрендә лава ташкыннары җәелгән булган.
Марста әле дә геологик активлыклар бара. Athabasca Valles — якынча 200 миллион ел элек хасил булган лава ташкыннары булган җир. Cerberus Fossae атлы грабеннардагы су агымнары 20 миллион элек пәйда булганнар, һәм шул ук замандагы вулкан интрузияләренә (магманың җир кабыгына тулуы) ишарә итәләрMars Reconnaissance орбитерыннан килгән сүрәтләр 700 метрлы кыядан төшкән таш ташкыны өчен дәлилләр күрсәтте[59] .
Туфрагы
Спирит роверы тарафыннан ачылган кремнийга бай тузан
Феникс җиргә иңүче космик аппараты Марс туфрагының бераз тоз перхлораты бар икәнен күрсәтте[62] [63] [64] .
Марс өслегендә трог һәм үзәнлекләрнең текә ярлары өстендә еш кына яңалары да хасил булып тора. Ул эзләр башта кара төстә булалар, аннан вакыт кичкәч агаралар. Кайбер сырлар кечкенә мәйданда башланып, йөзләрчә метрга тарала. Аларның кыя ташларны һәм юлларындагы башка киртәләрне урап узулары да күзәтелә. Аларның барлыкка килү сәбәпләре хакында берничә теория бар. Ешрак тәкъдим ителгәннәре арасында ул сырлар ачык төстәге тузан өермәләреннән соң ачылып калган, аңа кадәр тирәндәрәк урнашкан булган кара туфрак икәне турында сөйләүче теория бар[65] . Башка аңлатмалар да бар, шул исәптән су белән һәм хәтта тере организмнар үсеше белән бәйлеләре дә[66] [67] .
Гидрологиясе
Төп мәкалә: Марста су
Атмосфера басымының түбән булуы сәбәпле — Җирдәге атмосфера басымының 1 процентыннан да кимрәкМәңгелек туң котыптан алып якынча 60° криосферасында бик зур күләмдә боз хәлендәге су саклана дип уйланыла. Марс Экспресстан һәм Mars Reconnaissance орбитерыннан килгән радар мәгълүматы ике котыпта да (2005 елның июле )[68] [69] һәм урта киңлекләрдә дә (2008 елның ноябре )[70] зур күләмдә су бозы булуын күрсәтте. Феникс лэндеры исә 2008 елның 31 июлендә Марс туфрагында табылган су бозы үрнәкләрен китерде[71] .
Оппортьюнити» марсгизәре төшергән фотомикрографта соры төстәге гематит конкрециясен (тимер оксиды) күреп була. Формасы караҗиләккә охшаган булгач, әлеге табылдыкны "караҗиләк" дип тә атыйлар. Әлеге матдә табылу элек планетада сыек хәлдәге су булганына ишарә итә (ул минерал хасил булсын өчен сыек су булуы кирәк).
Хәзергесе көнне Марс өслегендә күренгән шәкелләр-формалар заманында планета өслегендә сыек су булган дип уйларга мәҗбүр итә — якынча 25 урында планета өслеге гаять зур ерганаклар белән яргаланган (ташып чыгу ерганаклары дип аталалар). Бу ерганаклар җир астындагы куышлардан ташып чыккан суның җирне эрозияләве, ягъни ашавы нәтиҗәсендә барлыкка килгән дип уйланыла, әмма кайберләре сыек су ташкыннары түгел, ә бозлык шуып төшү яисә лава ташкыннары аркасында барлыкка килгән, дип тә фаразланаМаадим үзәне исемлесе (Бөек каньоннан күпкә зуррак. Ул ерганак Марсның бик борынгы тарихында аккан сулар тарафыннан казылган дип уйланылачелтәр хасил итүче үзәннәр җәелгән. Үзәннәрнең сыйфатлары һәм таралышы ул үзәннәр Марсның иртә тарихында явым-төшем нәтиҗәсендә хасил булган су агымнары тарафыннан уелганлыгы хакында сөйли. Кайбер үзән челтәрләрен барлыкка китерүдә җирасты су агымнары һәм грунт суларының туфракны юуы ярдәмче роль уйнаган булырга мөмкин, әмма шулай да явым-төшемнәр барлык очракларда да диярлек төп сәбәп булган шикелле[76] .
Марста шулай ук Җирдәге Елга дельталары һәм аллювиаль конуслар кебек кратерларда сакланган башка геологик үзенчәлекләр иртә Марс тарихындагы бәгъзе инвервал йә интервалларда планетада җылырак һәм дымлырак һава шартлары булганына тагын бер дәлилкратер күлләре булуы кирәк; ул күлләр өчен дә аерым минералогик, седиментологик һәм геоморфологик дәлилләр бар[82] .
Заманында Марс өслегендә сыек су булганына өстәмә дәлил — планетада гематит һәм гетит кебек су булганда гына формалашучы минераллар табылуыярозит исемле тагын бер минерал таба. Ул минерал әчеле су булганда гына хасил була, бу да элек Марста сыек су булын аңлатагипс минералы табылудан киләгидроксид ионнары формасында Марстагы минераллар эчендә саклана[87] .
минералларның гидратлашу процессы хакында Кьюриосити роверындагы кораллар ярдәмендә табылган мәгълүмат бирде (гидратлашу процессы — минералларның кристал структурасына суның өстәлүеннән гыйбарәт бер процесс). Аерым алганда, "Tintina ", "Sutton Inlier ", "Knorr " һәм "Wernicke" дип исемләнгән таш кисәкләре эчендә гидратлашу эзләре, бик ихтимал гидратлашкан кальций сульфаты табыланейтроннарның динамик альбедосы (НДА) коралы ярдәмендә башкарылган анализ ровер Брэдбери Лендинг дигән җирдән Гленелг дигән җирнең Йелоунайф бэй исемле өлкәсенә күчкәндә җир астында, 60 сантиметр тирәнлектә, җир асты сулары булуын ачыкладыспектрометр ярдәмендә анализлауга нигезләнеп, ул тау битләрендә тозлы су агынтылары табылуы турында хәбәр итә[91] [92] [93] . Әлеге күзәтүләр әйтеп үтелгән буй-буй сырларның хасил булу сәбәбен җир астында, бик сайда агучы су агымнарында күргән гипотезаның дөрес икәнен аңлата. Андый гипотеза буй-буй сырларның барлыкка килү вакыты — җылы айлар — һәм үсеш тизлегенә нигезләнеп туган була[94] . Ул буй-буй сырлар эчендә гидратлашкан тозлар — кристалларында су молекулалары булган перхлоратлар бар[95] Марста җәй һәм температура -23 Цельсий градусыннан югарырак булганда, ул сырлар тауга түбән юнәлештә үсәләр (җир астыннан су агу аркасында), салкынрак һава булганда исә үсүдән туктыйлар[96] .
Марсның төньягындагы уйсулыкларда элек берничә йөз метр тирән океан булган дип уйлаучы галимнәр бар, әмма бу фикер каршылыклы фикер булып кала бирәдейтерийга чагыштырмасның шул ук матдәләрнең Җирдәге чагыштырмасы белән чагыштыруга нигезләнгән. Марста Җиргә караганда сигез тапкыр күбрәк дейтерий бар, бу элек Марста су күпкә күбрәк булганы хакында сөйли. Curiosity роверыннан алынган нәтиҗәләр Гейл кратерында дейтерийның өлеше югары булуын ачыклады, әмма шулай да ул кратерда элек океан булган икән дип әйтерлек дәрәҗәдә югары түгел. Башка галимнәр исә бу нәтиҗәләр расланмаган икәнен искәртә, һәм Марс планетасының климат модельләре элек планета сыек сулы сулыклар сакларлык дәрәҗәдә җылы булганын күрсәтмәделәр икәне хакында яза[98] .
Котып бүрекләре
Марсның ике даими котып боз бүреге бар. Котыпта кыш булганда, ул котып, планета өслеген суытып һәм атмосфераның 25-30 процентын тәшкил иткән углерод диоксидының (CO2 ) коры боз кисәкләренә десублимациясенә, ягъни газ халәтеннән каты халәткә күчүенә сәбәпче булып, тоташ караңгылыкта ятасублимацияләнәр. Бу процесс котыплар тирәсендә сәгатенә 400 км тизлек белән исүче җилләр барлыкка килүгә китерә. Ул сезонлы җилләр исә зур микъдарда тузан һәм бу, ягъни су парларын хәрәкәткә китерәләр һәм Җирдәге кебек бәс һәм каурыйсыман болытлар хасил булуына сәбәпче булалар. Opportunity роверы шундый су-боз болытларын рәсемгә төшереп алган иде[100] .
Ике котыптагы бүрекләр дә башлыча (70%) боз хәлендәге судан тора. Төньяк ярымшарда, ул ярымшарда кыш булганда, туңган углерод диоксиды якынча 1 метр калынлыгындагы чагыштырмача юка бер катлам булып җыела, көньяк котыпның исә якынча 8 метр калынлыгындагы даими бер коры боз (CO2 бозы дип аңларга кирәк) катламы бар. Ул көньяк котыпның даими боз катламында сай, тигез төпле, күбрәк түгәрәк, швейцар пәйнир-сырындагы тишекләрне хәтерләтүче бихисап чокырлар күренә. Ул чокырларның һәр ел саен берничә метрга киңәюе күзәтелә; бу факт көньяк котып өстендәге CO2 катламының вакыт кичкән саен кимүен аңлатаГренландия боз калканындагы боз күләме 2,85 куб километрга тигез). Көньяк котып бүрегенең исә диаметры 350 километр һәм калынлыгы 2 километртроглар (U хәрефе яки тагарак формасындагы профильле үзәннәр) бар. Боз эченә үтеп керә алучы SHARAD исемле радар ярдәмендә башкарылган анализ ул трогларның катабатик җил эше булуын күрсәтте[106] [107] .
Көньяк котып боз бүрегенә якын өлкәләрнең сезонлы туңуы җир өстендә 1 метр калынлыгындагы үтә күренмәле коры боз плитәләре хасил булуга сәбәп була. Яз килү белән, кояш нурлары ул боз астындагы җирне җылыта, һәм плитә астында сублимацияләнүче CO2 газының басымы арта, нәтиҗәдә ул плитә башта кабара, һәм ахырда сына. Бу вакыйга кара базальт комы яки тузан белән буталган CO2 газының боздан гейзер кебек бәреп чыгуына китерә. Бу процесс тиз уза һәм берничә көн, атна я ай аралыгында күзәтелә. Плитәнең астыннан гейзер бәреп чыккан җиргә китүче газ боз астында үрмәкүч пәрәвезенә охшаган радиаль каналлар хасил итә. Бу процесс бер тишектән бәреп чыккан су агынтылары тарафыннан формалашкан эрозия процессының кире эквиваленты булып тора[108] [109] [110] [111] .
Географиясе һәм өслегендәге үзенчәлекләрнең исемнәре
Mars Orbiter Laser Altimeter дип аталучы җиһаз ярдәмендә төзелгән топографик харита. Планетаның көньяк ярымшарында калкулыклар (кызыл һәм оранж төсләр), төньяк ярымшарында исә уйсулыклар (зәңгәр төс) өстенлек итә. Вулканик платолар төньяк үзәнлекләрне берничә өлкәгә аера, калкулыкларда берничә зур бәрмә кратер күреп була.
Беренче чиратта Йоһанн Һайнрих Мәдлер һәм Вилһелм Беер беренче "ареограф" булалар һәм Айга кагылышлы гына түгел, Марска кагылышлы хариталар да төзиләр. Эшләрен алар Марс өслегендә күренгән күпчелек үзенчәлекләрнең үзгәрмәс булуын ачыклаудан һәм планетаның әйләнү периодын төгәлрәк билгеләүдән башлый. 1840 елда Мәдлер унъеллык күзәтүләрне берләштерә һәм Марсның беренче харитасын төзи. Харитадагы өлкәләргә исемнәр бирү урынына, Беер һәм Мәдлер аларны хәрефләр белән генә билгелиләр; әйтик, Меридиан култыгы (Sinus Meridiani ) "a " хәрефен ала[112] .
Хәзерге заманда Марстагы үзенчәлекләргә бирелүче исемнәр төрле чыганаклардан алына. Альбедо үзенчәлекләренең исемнәре классик мифологиядән килә. 60 чакрымнан зуррак булган кратерлар мәрһүм галим, язучы һәм Марсны өйрәнүгә өлеш керткән башка шәхесләр исемен йөртә. 60 километрдан кечерәк кратерлар исә халык саны 100 меңнән азрак булган шәһәр һәм авыл исемнәре белән атала. Зур үзәннәр төрле телләрдәге "Марс" һәм "йолдыз" сүзләре белән исемләнә; кечкенә үзәннәргә Җирдәге елга исемнәре бирелә[113] .
Зур Arabia Terra (Гарәпстан җире) һәм Amazonis Planitia (Амазоннар үзәнлеге) кебек исемнәр алганнар. Марс өслегендәге караңгы өлкәләр элек диңгез дип исәпләнгәннәр, шул сәбәпле алар Mare Erythraeum (латинча Эритрея диңгезе ), Mare Sirenum (латинча Сиреналар диңгезе ) һәм Aurorae Sinus (латинча Аврора (таң) култыгы ) дип исемләнгән. Җирдән күренгән иң караңгы үзенчәлек — Зур Сирт платосы (Planum Boreum дип, көньяк боз бүреге исә Planum Australe дип атала.
Марсның экваторы аның әйләнүенә күрә билгеләнә, әмма аның Нуленче меридианы, Җирдә Гринвич сайланган кебек, очраклы бер нокта сайлап билгеләнә. Мәдлер һәм Беер Маринер 9 космик корабы Sinus Meridiani 'да ("Урта култык" я дә "Меридиан култыгы") урнашкан кечкенә бер кратер (соңрак Эйри-0 кратеры дип атала), Мәдлер һәм Беер сайлаган оригиналь нуленче меридиан белән тәңгәл килсен өчен, 0,0° озынлык билгеләмәсе итеп сайлана[116] .
Марсның океаны булмаганлыктан (бу сәбәпле аның "геоидка охшаш рәвештә — Марсның ареоиды дип аталаөчлек ноктасына туры килә, һәм Җирдәге диңгез өсте тигезлегендә булган басымның якынча 0,6 процентына тигез (0,006 атмосфер)[119] . Гамәлдә хәзер бу биеклек иярченнәрдән килгән гравитация көченең үлчәмнәреннән чыгып билгеләнә.
Дүртпочмакларының харитасы
Харита төзегәндә, Америка Кушма Штатларының Геология Хезмәте Марс өслеген 30 "дүртпочмакка" бүлә. Һәркайсының исеме ул дүртпочмакта урнашкан мөһим бер физиографик үзенчәлеккә карап бирелгән[120] [121] . Ул дүртпочмакларны түбәндәге интерактив харитада күреп һәм ачып карап булачак.
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
Калып:Annotation
quadrangles of Mars, defined by the United States Geological Survey.
Mars Global Surveyor. [(Тикшерелгән Хата: ялган вакыт )
]
Кратерлар топологиясе
Марс топографиясенең дихотомиясе күзгә бәрелә — лава ташкыннары тарафыннан тигезләнгән төньяк ярымшардагы үзәнлекләр, борынгы кратерлар белән яргаланган һәм батынкылыклары күп булган көньяк калкулыклардан аерылып тора. бәрмә кратер урнашкан җиргә әйләнә дигән сүз. Бу мәйдан якынча Европа, Азия һәм Австралия берлектә ия булган мәйданга тигез, һәм әлегә кадәр Кояш системасында иң зур бәрмә кратер саналган Айдагы Көньяк котып–Эйткен бассейны мәйданыннан да зуррак[16] [17] .
Марс күпсанлы бәрмә кратерлар белән яргаланган: барлыгы диаметры 5 километр я күбрәк булган 43000 кратер табылганҺеллас бәрмә кратеры; Җирдән караганда ачык күренүче ачык альбедо детале[126] . Марсның кечерәк массасына күрә, башка берәр җисемнең Марс белән бәрелү ихтималы Җир белән бәрелү ихтималының якынча яртысын тәшкил итә. Марс астероидлар билбавына якынрак урнашкан, шул сәбәпле ул чыганактан килгән материаллар белән бәрелү ихтималы да арта. Марсның кыска периодлы, ягъни Юпитер орбитасы эчендә урнашкан, кометалар белән бәрелү ихтималы зуррак[127] . Моңа карамастан, Ай белән чагыштырганда, Марста кратерлар саны әзрәк. Сәбәбе — Марсның атмосферасы кечкенә метеоритларга каршы саклау функциясен үти. Моннан тыш, кайбер кратерлар соңыннан эрозиягә дучар булып югалган.
Марс кратерлары ул кратерларны хасил иткән метеор Марска сугылгач Марс туфрагы юешләнгән икәнен күрсәтүче морфологиягә ия була ала[128] .
Вулканнар
Олимпның Viking 1 орбитерыннан күренеше. Вулкан һәм аның тирәсендәге кабарынкылыкның киңлеге якынча 550 км.
Калкан вулканы Olympus Mons ("Олимп тавы") Фарсис исемле бер калкулыклар өлкәсендә урнашкан сүнгән бер вулкан. Ул өлкәдә башка янар таулар да бар. Олимп тавы Эверест тавыннан якынча өч тапкыр биегрәк (чагыштыру өчен — соңгысының биеклеге 8.8 километр)[129] . Ничек үлчәнүенә карап, ул Кояш системасында иң биек я дә икенче иң биек тау. Төрле чыганаклар тауның биеклеге дип 21 километр белән 27 километр арасындагы төрле саннарны атый[130] [131] .
Тектоник җирләр
Valles Marineris (2001 Mars Odyssey )
Valles Marineris исемле зур каньон (Маринер үзәннәре" дигән сүз) 4000 чакрым озынлыгында һәм 7 чакрымга кадәр тирәнлектә. Маринер үзәннәренең озынлыгы Европаның озынлыгына я дә планета әйләнәсенең биштән беренә бәрабәр. Чагыштыру өчен, Җирдәге Бөек каньонны атап була — аның озынлыгы нибары 446 чакрым һәм тирәнлеге дә якынча 2 чакрым гына. Маринер үзәне Фарсис өлкәсендәге кабару аркасында формалашкан, ул кабару Маринер өлкәсендәге кабыкның сынуына китергән. грабен гына түгел, ә ике плитә ялганган урын булуы хакындагы фикер әйтелә. Бу чыннан да шулай булса, Марс ике тектоник плитәле корылышка ия дигән сүз[132] [133] .
Мәгарәләр
NASA'ның Марс Одиссей орбитерындагы термаль эмиссияне рәсемгә алу системасы (THEMIS) төшергән рәсемнәр Арсиа тавы исемле янар тау сыртларында җиде мәгарә авызы бар икәнен күрсәттекояштагы кабынулардан һәм планета өслеген бомбалаучы югары энергияле кисәкчекләрдән сакланган булырга мөмкин — башкача әйткәндә, шушы җиде мәгарә эче Марста тереклекнең гади формалары яши алырлык бердәнбер урын булырга мөмкин[136] .
Атмосферасы
Марсның сирәк атмосферасы, офыкта күренгәнчә
Күпсанлы астероидлар сугылу аркасындамымагнитосферасын 4 миллиард ел элек җуйганкояш җиле Марс ионосферасына турыдан-туры йогынты ясап, аның тышкы өлешендәге атомнарны кубара һәм атмосфера тыгызлыгын киметә. Һәм Mars Global Surveyor аппараты, һәм Mars Express аппараты Марс артыннан космоста бер эз булып калучы ионлашкан атмосфера кисәкчекләрен таптыларMAVEN орбиталь аппараты өйрәнә. Җир белән чагыштырганда, Марсның атмосфера басымы Олимп тавында күзәтелгән 30 паскальдан (0.030 килопаскаль) алып, Эллада тигезлегендә күзәтелгән 1115 паскальга (1,155 килопаскаль) кадәр; планета өслегендәге уртача басым исә 600 паскаль (0,60 килопаскаль)шкала биеклеге[и 1] якынча 10,8 километр[142] , ягъни Җирнең шкала биеклегеннән зуррак (6 километр). Моның сәбәбе — Марс өслегендәге гравитация көченең Җирдәге гравитация көченең нибары 38 процентын тәшкил итүендә. Бу эффект Марсның түбәнрәк температурасы һәм 50% югарырак уртача молекуляр авырлыгы белән баланслана.
Марс атмосферасы якынча 96% углерод диоксидыннан, 1,93% микрометр булган кисәкчекләр бар. Бу тузан кисәкчекләре аркасында Марс күге Марстан караганда җирән-көрән (тимер оксиды кисәкчекләре күп булса, ал төскә дә керә ала[15] .
Марс атмосферасында бер миллиардта утыз кисәкчә микъдарында метан табыла[145] [146] . Ул озын шлейфлар булып тарала, һәм анализлар аның төрле дискрет, ягъни бер-берсенә күрше булмаган өлкәләрдән чыгуын күрсәтә. Төньяк ярымшарда җәй уртасы булганда, шлейфларның зуррагы 19000 тонна метан саклаганы билгеле, чыганак көче секундына 0,6 килограм дип бәяләнә[147] [148] . Анализлар ике чыганакка ишарә итәләр, берсенең үзәге G координаталарында, икенчесенеке — G тирәсендә[147] . Марс елына 270 тонна метан "җитештерә" дип фаразлана[147] [149] .
Марс атмосферасында метан, таркалганчыга кадәр, чикләнгән вакыт кына тора ала — аның "гомер озынлыгы" 0,6 ел белән 4 ел арасында дип бәяләнәметаноген микроорганизмнар ихтимал чыганаклар арасында. Метан су, углерод диоксиды һәм Марста күп булган оливин минералы белән бәйле серпентинлашу исемле гайре биологик бер процесс нәтиҗәсендә дә барлыкка килә ала[151] .
очып китүче атмосферасы (MAVEN аппараты төшергән ультрафиолет сурәттә
[152]
Кьюриосити роверы метанның төрле изотопологлары арасында аера алучы үлчәүләр башкара алаКөйләнә алучы лазер спектрометры ярдәмендә башкарылган беренче үлчәүләр ул үлчәү башкарылган җирдә һәм вакытта метанның микъдары миллиардта биш кисәкчәдән әзрәк икәнен күрсәттеатмосферик метанның табылмавы турында хәбәр итте[159] [160] [161] .
Марс Орбитер миссиясе Марс атмосферасында метан эзләү белән мәшгульExoMars Trace Gas орбитеры да метанны һәм метан таркалгач барлыкка килүче формальдегид һәм метанол кебек маддәләрне өйрәнәчәк дип уйланыла[163] .
Марс атмосферасындагы метан микдарының "кинәттән 10 тапкыр артуын" ачыклады дип хәбәр итә. "20 ай эчендә алынган дистәләгән" үлчәүләр 2013 елның ахырында һәм 2014 елның башында атмосферадагы метанның артуын һәм "атмосферада уртача бер миллиард кисәкчәдә 7 кисәкчә метан булуын күрсәтә". Аннан әүвәл һәм аннан соң башкарылган үлчәүләрнең уртача кыйммәте бу санның уннан бере тирәсендә генә була[164] [165] .
Марс Экспресс иярчене тарафыннан Марста аммиак та табыла, әмма ул маддәнең кыска гомере аркасында аның ни сәбәпле барлыкка килүе ачык түгел[166] . Марс атмосферасында аммиак стабиль түгел һәм берничә сәгать эчендә таркала. Аммиакның чыганагы вулкан эшчәнлеге булырга мөмкин[166] .
Котып балкышы
Марс Экспресс аппараты көньяк ярымшардагы "магнит зонтларыннан" чыгучы ультрафиолет балкыш таба. Марсның атмосферага үтеп керүче корылмалы кисәкчекләрне юнәлтүче глобаль магнит кыры юк, әмма, башлыча көньяк ярымшарда, кулчатыр формасындагы берничә магнит кыры бар. Ул кырлар берничә миллиард ел элек юкка чыккан глобаль магнит кырының калдыклары булып торалар.
2014 елның декабрь ахырында НАСАның MAVEN космик аппараты Марсның төньяә ярымшарында киң таралган балкышлар таба, һәм төньяк киңлекнең 20-30 градусына түбән төшә. Балкыш хасил итүче кисәкчәләр Марс атмосферасына үтеп керәләр һәм 100 километрдан түбәнрәк биеклектә балкыш барлыкка китерәләр. Җир өстендәге балкышлар исә 100 километр белән 500 километр арасындагы биеклектә була. Кояш җилендәге магнетик кырлар Марсны бер япма кебек каплап ала, һәм аның "итәкләре" атмосферага салынып тора, һәм корылмалы кисәкчәләр Кояш җиленең магнит кыры сызыклары буенча атмосферага үтеп керә. Нәтиҗәдә авроралар магнетик кулчатырларның тышында да барлыкка килә[167] .
Марс атмосферасында табигатләре тулысынча аңлашылып җитмәгән бер аврора һәм бер тузан болыты табылуы хакында хәбәр итә [168] .
Климаты
Кояш системасындагы бөтен планеталардан, Марстагы ел фасыллары Җир ел фасылларына иң ныкъ охшый. Моның сәбәбе — ике планетаның да күчәрләре бертөрле авыш булуда. Марс ел фасыллары Җир ел фасылларыннан якынча ике тапкыр озынрак, чөнки Марс Кояштан еракграк урнашканга Марстагы бер ел якынча Җирдәге ике ел кадәр.
Марс өслегендәге температура кыш көне котып боз бүрекләрендә күзәтелгән -143° Цельсийдан алыпкүләми җылы сыйдырышлыгы (ингл. Volumetric heat capacity ) түбән булуда[171] . Җир белән чагыштырганда, Марс Кояштан 1,52 тапкыр ераграк; нәтиҗәдә Марска Җиргә эләккән кояш нурларының 43 проценты кадәр генә кояш нурлары эләгә[171] .
Әгәр Марсның орбитасы Җир орбитасына охшаган булса, аның ел фасыллары Җир ел фасыллары кебек булыр иде, чөнки Марсның күчәр авышлыгы Җирнекенә охшаган. Марс орбитасының чагыштырмача югары эксцентриклыгының яки тышмәркәзлегенең әһәмиятле тәэсире бар. Көньяк ярымшарында җәй һәм төньяк ярымшарында кыш булганда Марс перигелийгә якын, көньяк ярымшарында кыш һәм төньяк ярымшарында җәй булганда исә афелийгә якын була. Моның нәтиҗәсе буларак, көньяк ярымшарда ел фасыллары көтелгәннән кискенрәк, төньяк ярымшарда исә көтелгәннән йомшаграк булалар. Көньяктагы җәйге температуралар төньяктагы эквивалент җәйге температуралардан 30 кельвинга (30 °C; 54 °F) кадәр җылырак була ала[172] .
Марс — Кояш системасында иң зур тузан бураннарына сәхнә булучы планета. Ул бураннар төрле-төрле — кечкенә өлкә өстендә уйнаучы бураннардан алып, бөтен планетаны каплап алучы бураннарга кадәр. Бураннар күбрәк Марс Кояшка якын вакыт була. Аларның глобаль температураны арттырулары да күрсәтелде[173] .
Орбитасы һәм Кояш тирәли әйләнүе
Файл:Marsorbitsolarsystem.gif Марс Кояштан якынча 230 миллион километр ераклыкта урнашкан; аның әйләнү периоды 687 (Җирдәге) тәүлек тәшкил итә, кызыл төс белән күрсәтелгән. Җир орбитасы — зәңгәр төстә.
Марстан Кояшка кадәрге уртача ераклык 230 миллион километр тирәсе, планетаның Кояш тирәли әйләнү периоды 687 Җир тәүлеге тәшкил итә. Марстагы Кояш тәүлеге исә (сол, Марсның бер тапкыр үз күчәре тирәсендә әйләнү вакыты) Җир тәүлегеннән берәз генә озаграк: 24 сәгать, 39 минут һәм 35.244 секунд[174] . Бер Марс елы 1,8809 Җир елына тигез, яки 1 ел, 320 көн һәм 18,2 сәгать[35] .
Марсның күчәр авышлыгы, аның орбита яссылыгына карата, 25,19 дәрәҗә тәшкил итә. Бу сан Җирнең күчәр авышлыгына якындәвердә Марсның Денеб йолдызына якынафелиен перигелиен 2011 елның мартында кичә. Аннан соңгы афелий 2012 елның февралендә [177] һәм аннан соңгы перигелий 2013 елның гыйнварында була[177] .
Марс орбитасының эксцентриклыгы (тышмәркәзлеге) чагыштырмача зур һәм якынча 0,09га тигез; Кояш системасындагы калган җиде планетадан Меркурий орбитасы гына зуррак эксцентриклыкка ия. Элек Марс орбитасының түгәрәгрәк, ягъни аның эксцентриклыгының түбәнрәк булганы билгеле. Бер мәлдә, моннан 1,35 миллион Җир елы әүвәл, Марс орбитасының эксцентриклыгы 0,002 гә тигез була — хәзерге көндәге Җир эксцентриклыгыннан күпкә түбәнрәк[178] .
Тереклек булу мөмкинлеге һәм тереклек эзләү
Тереклек эзләү
Викинг 1 җиргә иңүче космик аппараты үзенең "кулы" ярдәмендә тестлар өчен туфрак үрнәкләрен ала
Планетаның яшәргә яраклылыгы хакындагы, ягъни планетада тормыш барлыкка килүгә мөмкинлек бирүче табигать шартлары булуы хакындагы бүгенге күзаллаулар өслегендә сыек су булган планеталарга өстенлек бирә. Күпчелек очракта бу планетаның орбитасы зур ярымкүчәренә кадәр сузыла[179] (Юпитерның һәм Сатурнның яшәргә яраклы яшәү өлкәсе исәпкә алынмыйча). Перигелий вакытында, Марс әлеге зона эчендә була, әмма планетаның сирәк (басымы түбән) атмосферасы суга озак вакыт сыек килеш торырга мөмкинлек бирми. Элекке заманда планетада су агынтылары булуы планетаның тереклек өчен потенциалы булганын күрсәтә, әмма әлеге агынтылар хакындагы яңа ачылган мәгълүмат элек Марс өстендә булган суларның Җирдәге кебек тереклек саклар өчен артык тозлы я әчеле булганы хакында сөйли[180] .
Магнитосфера юклыгы һәм Марсның бик юка атмосферасы тереклек сакламый. Җитмәсә, планетада җылылык агымнары күчми диярлек, Марсның өслеге Кояш җиле кисәкчәләре тарафыннан бомбалана, моннан тыш су җылынганда түбән басым сәбәпле сыек хәлне үтмичә шул ук вакытта буга әйләнә. Ләкин метан , оксидлар булуы ниндидер тереклек формасына күрсәтергә мөмкин. Геологик яктан караганда, Марс тулысынча диярлек, бәлки тулысынчадыр да, үле. Вулканик активлыкның бетүе аркасында, күрәсең, планетаның өслеге белән эчке өлешләре арасында химик матдәләрнең һәм минералларның алмашы да тукталган[181] .
Алга кратерындагы импактит тупланмалары (яшел төсле өлкәләр) — борынгы тереклек калдыклары сакланган булырга мөмкин урын
[182]
Марс өстендәге тикшеренүләр Викинг белән Феникс лэндерлары (ягъни планета өстенә иңеп, күчемсез торучы космик аппаратлар) һәм Спирит , Оппортьюнити һәм Кьюриосити исемле марсгизәрләр тарафыннан башкарыла. Ул аппаратлар китергән мәгълүмат Марсның заманында тереклек өчен күпкә уңайрак урын булганы хакында сөйли, әмма планета өстендә кайчан да булса тере организмнарның булу-булмавы җавапсыз сорау булып кала бирә. "Викинг" исемле Марсны өйрәнү программасы кысаларында Марс туфрагында микроорганизмнар бармы-юкмы икәнен ачыклар өчен "Викинг" космик аппараты төшкән урында экспериментлар үткәрелә. Ул экспериментлар уңай нәтиҗә бирә, шул исәптән, туфракка су һәм туклыклы матдәлар керткәч, CO2 барлыкка килү вакытлыча күбәя. Тереклекнең барлыгын мондый ысул белән билгеләү соңрак галимнәр арасында бәхәсләр уята, ул бәхәсләр әлегә кадәр тынмый. Гилберт Левин исемле НАСА галиме Викинг космик аппараты Марста тереклеккә юлыккан булырга мөмкин дип саный. Викинг китергән мәгълүматларны, экстремофил тереклек формалары хакындагы бүгенге белемнәргә таянып, яңадан анализлау Викинг башкарган экспериментлар тереклекнең бу формаларын билгели алырлык дәрәҗәдә камил түгел дигән фикер тудыра. Викинг аппараты башкарган тестлар (фараз ителгән) тереклек формаларын үтергән булулары да мөмкинселтеле pHка ия булуын һәм аның составындә магний, натрий, калий һәм хлор бар икәнен күрсәтте[184] . Бу матдәләр тереклек булсын өчен җитәрлек була ала, әмма тереклек булган очракта да организмнар исән калсын өчен аларның Марста кискен булган ультрафиолет нурланыштан сакланган булулары кирәк[185] . EETA79001 исемле Марс метероитына күптән түгел ясалган анализ миллионда 0,6 кисәкчә ClO4 − , миллионда 1,4 кисәкчә ClO3 − һәм миллионда 16 кисәкчә күләмендә NO3 − тапты. Барысының да чыганагы Марс булырга тиеш. ClO3 − матдәсе табылу ClO2 − яки ClO кебек хлорның ультрафиолет нурлар тәэсирендә оксидлашуы һәм ClO4 − ның рентген нурлары тәэсирендә радиолизлануы нәтиҗәсендә хасил булучы, югары дәрәҗәдә оксидлашучы оксихлоринларга ишарә итә. Бәс, Марста бик чыдам һәм/яки яхшы сакланган (җир асты) организмнарының гына исән калуы мөмкин[186] . Phoenix лэндерындагы Wet chemistry lab исемле (якынча: "су белән бәйле химия лабораториясе") җиһаз ярдәмендә 2014 елда башкарылган анализ Марс туфрагындагы Ca(ClO4 )2 матдәсенең сыек су белән бернинди бәйләнешкә кермәгәнлеген күрсәтте (моның 600 миллион ел буена шулай булганлыгы мөмкин). Әгәр дә әлеге матдә су белән бәйләнешкә кергән булса иде, суда бик яхшы эрүчән Ca(ClO4 )2 нибары CaSO4 матдәсен хасил итәр иде (ә андый матдә табылмый). Димәк, Марста тирәлек бик коры булырга тиеш, ул тирәлектә су я бөтенләй юк, я бик аз күләмдә[187] .
Кайбер галимнәр тарафыннан, ALH84001 метеоритында (ул метеоритның чыганагы Марс дип уйланыла) табылган углерод глобулалары әлеге метеорит Марска 15 миллион ел элек башка метеорлар сугылу аркасында Марстан аерылган вакыттан калган, хәзер күмергә әйләнгән микроб калдыклары дигән гипотеза тәкъдим ителә. Әмма бу гипотезага шикләнеп караучы галимнәр дә күп, һәм метеориттагы формаларның чыганагы тулысынча гайре органик табигатьле диюче икенче бер фикер тәкъдим ителә[188] .
Марс орбитерлары тарафыннан формальдегид һәм кушма матдә Марс атмосферасында бик тиз таркалыр идесерпентинлашу кебек башка геологик процесслар нәтиҗәсендә дә хасил була ала[151] .
Марстагы бәрмә кратерлар өстендә импактитлар табыла (планетага метеор бәрелү нәтиҗәсендә барлыкка килүче таш төре). Җир өстендәге импактитларның тереклек эзләрен саклаулары күзәтелә[191] [192] . Җирдәге кебек, Марстагы бәрмә кратерлардагы импактит пыяланың да тереклек эзләрен саклавы мөмкин (әгәр дә ул өлкәдә тереклек гомумән булган булса, билгеле)[193] [194] [195] .
Көнбатыш Австралиянең Пилбара кратоны исемле өлкәсендә 3,48 миллиард еллык гейзерит ташы һәм аңа бәйле ташлар табыла (бу төр ташлар еш кына кайнар чыганаклар һәм коры җирендәге билгеле булган иң тәүге тереклек формалары саклана дигән фараз бар. Шулай була калса, әлеге табылдыклар Марста да тәүге тереклек галәмәтләрен кайдан эзләргә кирәк икәне хакында файдалы мәгълүмат бирә ала[196] [197] .
Табигый иярченнәре
Марсның ике, чагыштырмача кечкенә, табигый иярчене бар: Фобос (диаметры якынча 22 км) һәм Деймос (диаметры якынча 12 км). Икесенең дә орбиталары Марска якын. Күпчелек галимнәр "ул иярченнәр — планетага якынаеп, аның тартылу көченә килеп эләккән астероидлар" диюче теорияне хуплый, әмма аларның килеп чыгышы билгесез булып кала бирә Асаф Холл тарафыннан ачылган; исемнәрен грек мифологиясендәге затлардан алалар — аталары сугыш алласы Фобос (паника/курку) һәм Деймостан (дәһшәт/курку). Рим мифологиясендәге Марс грек мифологиясендәге Ареска туры килә[199] [200] . Хәзерге заман грек телендә планета бүген дә Арес дип атала (Aris: Άρης )[201] .
Марс өстеннән караганда, Фобос һәм Деймосның хәрәкәте синхрон орбитада булу сәбәпле — синхрон орбитадагы иярченнең әйләнү вакыты планетаның әйләнү вакытына тигез — көтелгәнчә көнчыгышта күтәрелә, әмма (Фобостан) әкренрәк.
Фобос һәм Деймосның орбиталары (пропорцияләр сакланган)
Ике иярченнең дә чыганагы ачык түгел. Аларның түбән альбедолы һәм углеродлы кодриттән тәшкил ителгән булулары аларны астероидларга охшата. Бу факт исә "тотылу теориясенә" җирлек бирә — әлеге теория буенча, Фобос та, Деймос та Марска якынлашып, аның тарафыннан "тотылган" астероидлар. Фобосның стабиль булмаган орбитасы аның чагыштырмача күптән түгел тотылган булуын аңлатырга мөмкин. Әмма икесенең дә экваторга якын әйләнә орбиталары бар, тотылган объектлар өчен бу гадәти булмаган күренеш, һәм катлаулы тотылу динамикаларын таләп итә. Иярченнәр Марсның иртә тарихында, Марс үзе кебек үк кисәкчәләрнең бергә туплануыннан гыйбарәт процесс нәтиҗәсендә хасил булган булырга мөмкин, әмма бу чыннан да шулай булган булса, иярченнәрнең составы сораулар тудыра — әйтелгәнчә, тәркипләре ягыннан иярченнәр астероидларны хәтерләтә, Марсны түгел.
Өченче мөмкинлек — өченче җисемнең катнашы булуы я Марска башка бер җисем бәрелеп, аннан матдә кубуыфилосиликатлардан һәм Марста очраучы башка минераллардан тәшкил ителгән булуытөп теориягә охшаш.
Марс иярченнәренең күренгән һәм якын-инфракызыл спектрумы тышкы зонадагы астероидларга охшаса да, Фобосның термаль инфракызыл спектрумы бер сыйныф хондритлар спектрумы белән дә тәңгәл түгел[204] .
Марсның диаметрлары 50-100 метрдан кечерәк булган башка иярченнәре булырга мөмкин. Фобос белән Деймос арасында тузаннан тәшкил ителгән боҗра бар дип фараз ителә[19] .
Космик аппаратлар ярдәмендә өйрәнү
Гусев кратерының панорамасы. Әлеге кратерда Спирит марсгизәре вулканик базальт ташларын тикшерде
Марс фәнни лабораториясе , парашют астында Марс атмосферасына кергәндә
Марсның өслеген, климатын, геологиясен өйрәнер өчен 2001 Mars Odyssey , Mars Express , Mars Reconnaisance Orbiter , MAVEN , Mars Orbier Mission һәм ExoMars Trace Gas Orbiter исемле аппаратлар) һәм икесе Марсның нәкъ өслегендә иделәр (Mars Exploration Laboratory һәм Mars Science Laboratory ''Curiosity'' исемлеләр). Mars Reconnaissance орбитеры ясаган күзәтүләр Марста иң җылы айларда агымсулар булуы мөмкин икәнен ачыкладыMars Reconnaissance орбитерының HiWish программасы аша теләгән кеше Марс сүрәтләрен таләп итә ала.
NASA'ның Марс фәнни лабораториясе программасы кысаларында 2011 елның 26 ноябрендә Марска Кьюриосити (ингл. Curiosity , кызыксынучанлык ) исемле марсгизәр җибәрелә, һәм ул планетага Гринвич вакыты буенча 2012 елның 6 августында барып җитә. Әлеге марсгизәр Mars Exploration Rovers исемле башка марсгизәрдән зуррак һәм камилрәк була һәм сәгатенә 90 метр тизлек белән хәрәкәт итә ала[208] . Өстенә 7 метр ераклыктан да ташларның составын анализларга мөмкинлек бирүче бер лазер җиһаз куелган була[209] . 2013 елның 10 февраль көнне Curiosity үзенең боравы ярдәмендә тирәнрәктән таш мисалларын казып алуга ирешә — Җирдән башка бер планетадан алынган тәүге ташларны[210] .
Һиндстан Космосны Өйрәнү Оешмасы тарафыннан җибәрелгән Марс Орбитер Миссиясе Марс орбитасына барып җитә. Һиндстан Космосны Өйрәнү Оешмасы әлеге космик аппаратны Һоһманн траекториясеннән файдалана. Бу миссия Азия тарихында беренче планетаара миссия иде[211] .
Европа космик агентлыгы, Роскосмос белән берлектә, Марска ExoMars Trace Gas Orbiter һәм Schiaparelli исемле космик аппаратлар җибәрде[212] Трейс Газ орбитеры 2016 елның 19 октябрендә уңышлы гына Марс орбитасына керсә дә, Скиапарелли Марска төшү барышында һәлакәткә очрый.[213] .
Киләчәк миссияләр
Европа космик агентлыгы ExoMars гизәрен һәм ExoMars 2020 платформасын җибәрәчәк[214] .
Mars Hope орбитерын, ягъни планета тирәли әйләнәчәк иярченен җибәрү шулай ук 2020 елга тәгаенләнгән. Ул иярчен Марска 2021 елда барып җитәчәк һәм Марсның атмосферасын өйрәнер өчен кулланылачак дип көтелә[215] .
Марска кеше җибәрү хакында берничә план тәкъдим ителә, әмма аларда SpaceX ширкәтенә нигез салучы Элон Маск 2016 елның сентябрендә якынча 10 миллиард доллар чыгымнар таләп итүче бер планы хакында игълан итте, ул планга күрә, иң тизе, 2024 елда Марска космик туристлар бара алачак[216]
2030-елларда Марска кеше җибәрүне максат итеп куйган АКШ программасын янәдән раслады. Әлеге программа кысаларында халыкара космик станцияне технологияләр инкубаторы буларак куллануны дәвам итү каралган[217] [218] .
Марста астрономия
Төрле-төрле орбитерларның, иңмә космик аппаратларның һәм марсгизәрләрнең булуы Марс өслегеннән астрономик күзәтүләр үткәрергә мөмкинлек бирә. Марсның табигый иярчене булган Фобосның почмак диаметры Җирдән күренгән тулы Айның якынча өчтән беренә тигез, Деймос азмы-күпме йолдызга охшый, һәм ул Чулпан йолдызын Җирдән күзәткәндәгедән бераз гына яктырак булып күренә[219] .
Җир планетасыннан күренгән төрле феноменнар Марстан да күзәтелә, әйтик метеорлар һәм күренмәле үлчәмнәре Кояшныкыннан шактый кечерәк; бәс, алар тарафыннан Кояшның өлешчә "тотылуын" транзитлар дип карау кирәк Меркурийның һәм Венераның транзитлары күзәтелә. Җирнең транзиты 2084 елның 10 ноябрендә урын алачак[223] .
Сайдинг Спринг (комасы Марсны бөтенләй уратып алган булырга мөмкин[224] [225] [226] [227] [228] [229] .
Күренеше
Марсның ретроград хәрәкетенең анимациясе,
2003 елны Җирдән күренгәнчә
Марсның орбитасы эксцентрик булганлыктан, аның ирис төсенә якын, ә безгә күренгән кызыллык планета атмосферасындагы тузаннан гына килә. котып боз бүрекләре[231] .
Марс Кояшка каршы торуга якынлашканда Марсның ретроград хәрәкәт периоды башлана. Бу да түбәндәгене аңлата: Марс арткы фондагы йолдызларга карата элмәк кебек траектория буенча кирегә таба хәрәкәт итә. Бу ретроград рәвештә хәрәкәт итү якынча 72 көн дәвам итә, һәм бу период уртасында Марс үзенең иң югары парлаклыгына, ягъни яктылыгына ирешә[232] .
Җиргә иң якын килү вакыты
Нисби
Марсның геоцентрик озынлыгы Кояшныкыннан 180° аермалы булган нокта каршы тору дип атала. Бу нокта Марсның Җиргә иң якын булган вакытына якын. Каршы тору вакыты Марсның Җиргә иң якын килү вакытыннан 8,5 көнгә кадәр аерыла ала. Планеталарның эллиптик орбиталары аркасында якынлашу вакытында алар арасындагы ераклык 54почмак үлчәвендә дә бәрабәр вариациягә китерәсинодик периоды — 780 көн тәшкил итә; әмма әлеге вакыт 764 көннән алып 812 көнгә кадәр сузыла ала[236] .
Абсолют, соңгы елларда
бөтендөнья килештерелгән вакыт буенча сәгать 9:51:13-тә, якынча соңгы 60000 ел эчендә Марс Җиргә иң якын арага килде (55 758 006 километр) һәм шул еллар эчендә иң югары йолдызча зурлыкка иреште (−2.88-гә). Бу вакыйга Марс каршы тору ноктасыннан бер көн ара булганда һәм аның перигелиеннан якынча өч көнлек арада булганда була, нәтиҗәдә Марсны Җирдән җиңел күреп була. Соңгы тапкыр Марс Җиргә ул кадәр якын б.э.к. 57617 елның 2287 елда килүе көтелә[237] . Бу рекордлы кыска арага якынлашу соңгы вакытта булып узган якын килүләрдән бераз гына якынрак. Мисал өчен, 1924 елның 22 августындагы минималь ераклык 0,37285 астрономик берәмлеккә тигез була, 2208 елның 24 августындагы минималь ераклык исә 0,37279 астрономик берәмлек булачак дип көтелә[238] .
Күзәтүләр тарихы
Спирит роверы тәркибләрендә су булган химик кушылма мисалларын тапты. Феникс иңмә космик аппараты Марс туфрагында су бозының үзен тапты[71] . 2015 елның 28 сентябрендә НАСА Марс өслегендә тозлы су агынтылары табылу турында хәбәр итте[240] .
Марсны күзәтү тарихы Марсның каршы торулары белән бәйле. Бу вакыт Марс Җиргә иң якын була һәм нәтиҗәдә иң яхшы күренә. Мондый каршы торулар берничә ел саен булып тора. Марсның перигелик каршы торулары тагын да зуррак игътибарга лаек. Перигелик каршы торулар һәр 15 я 17 ел саен булып тора һәм Марсның перигелийгә якын булуы белән үзенчәлекле. Нәтиҗәдә ул Җиргә тагын да якынрак килә.
Борынгы замандагы һәм урта гасырлардагы күзәтүләр
Беренче булып Марс планетасын, төнге күк гөмбәзендә күчеп йөрүче бер җисем итеп, борынгы Мисыр астрономнары терки. Безнең эрага кадәр ретроград (ягъни күк йөзендәге башка җисемнәрнең хәрәкәтенә кире якка) хәрәкәте белән таныш булаЯңа Бабил империясе чорында, Бабил астрономнары планеталарның торышын даими рәвештә теркәп бара һәм аларның хәрәкәте хакында системалы күзәтүләр ясый. Марс хакында алар планета 79 ел саен 37 синодик әйләнү, яки 42 зодиак буенча әйләнү ясый икәнен белә. Бабил астрономнары шулай ук планеталарның фаразланган вәзгыятенә кирәкле кечкенә төзәтмәләр кертүнең арифметик ысулларын уйлап таба[242] [243] .
Безнең эрага кадәр дүртенче гасырда, каплану процессы вакытында Марсның Ай артында юк булуына игътибар итә, һәм бу факт планетаның ерактарак урнашуы хакында сөйли дип яза.Искәндәрия шәһәрендә яшәгән грек галиме астрономиядә 14 гасыр буена әһәмиятен югалтмаган хезмәткә әйләнәКытай астрономнарына билгеле булганы хакында сөйлиҺиндстан астрономиясеннән, безнең эраның бишенче гасырында язылган Сурья сиддханта исемле бер текстта Марсның диаметры бәяләнәбиш элемент хакындагы күзаллауларга нигезләнеп, традицион рәвештә "ут йолдызы" (кыт. 火星 ) дип атала[249] [250] [251] .
Унҗиденче гасырда, көнлек параллаксын үлчи. Ул санны Джованни Доменико Кассини башкара. Башта параллаксны үлчәү җиһазларның начар сыйфаты аркасында кыен була[253] .
Марсның Венера тарафыннан бердәнбер томалануы Михаэль Мәстлин тарафыннан Һайделбергта күзәтеләКристиан Гюйгенс була[256] .
Марс "каналлары"
Джованни Скиапарелли, Марсның беренче детальле харитасын төзер өчен, Миланда 22 сантиметрлы телескоптан файдалана. Ул хариталарда Скиапарелли canali (үзәннәр) дип атаган үзенчәлекләр күрсәтелгән була. Соңрак ул үзәннәрнең оптик иллюзия булганлыгы ачыклана. Ул каналар фаразан Марс өслегендәге озын, туры сызыклар була, һәм Скиапарелли аларга Җирдәге атаклы елга исемнәрен бирә. Итальян телендә "canal" сүзе "үзән" (елга үзәне) дигән мәгънәгә ия. Ягъни сүз кешеләр тарафыннан төзелгән ясалма каналлар турында бармый. Шулай да canali сүзе инглиз теленә башта ялгыш "canals " ("каналлар") дип тәрҗемә ителә[257] [258] .
Бу күзәтүләрдән тәэсирләнгән ориенталист-галим Персивал Лоуэл үлчәмнәре 30 сантиметр һәм 40 сантиметр булган телескопларга ия обсерваториягә нигез сала. Обсерватория Марсны тикшерү өчен Ниццедагы ул замандагы иң зур телескоптан файдаланган Һенри Джозеф Перротин һәм Луи Толлон тарафыннан[261] [262] .
Марстагы сезонлы үзгәрешләр (әйтик, котып бүрекләренең кечерәюе һәм буй-буй кара сырлар хасил булуы) һәм инде телгә алынган каналлар табылуы Марста тормыш булуы хакындагы фаразлар тудыра, озак вакыт дәвамында Марста зур диңгезләр һәм үсемлекләр бар дип уйланыла. Телескоплар һичбер заман төрле имеш-мимешләргә дәлил китерерлек күрсәтү көченә ирешми. Зуррак телескоплар кулланылган саен, әзрәк санда озын, туры каналлар күзәтелә. Камил Фламарион тарафыннан 84 сантиметрлык телескоп ярдәмендә башкарылган күзәтү барышында иррегуляр шәкелле формалар күзәтелә, әмма каналлар күренми[263] .
Хәтта 1960-елларда Марс биологиясе хакындагы мәкаләләр нәшер ителә, һәм әлеге мәкаләләрдә Марстагы сезонлы үзгәрешләрне аңлатканда тереклектән башка сәбәпләр бөтенләй игътибарга алынмый. Функциональ экосистема өчен химик цикллар һәм метаболизмның детальле сценарийлары нәшер ителә[264] .
Космик корабларның сәяхәте
Маринер программасы кысаларында планетага космик кораблар ирешкәч, Марстагы тереклек хакындагы әлеге күзаллаулар чәлпәрәмә килә. Викинг миссиясе кысаларындагы экспериментлар нәтиҗәсендә Марсның кискен шартлы, үле планета булуы хакындагы гипотеза гомум кабул ителә[265] .
Маринер 9 һәм Викинг бу миссияләрдә тупланган мәгълүматларга нигезләнеп Марсның яхшырак хариталарын төзергә ярдәм итте. Тикшеренүләрдә алга таба икенче зур адым ул Mars Global Surveyor миссиясе иде. Әлеге проект Google Mars сәхифәсендә. Mars Reconnaissance Orbiter һәм Mars Express Марсны яңа җиһазлар ярдәмендә өйрәнүне һәм җиргә иңүче космик аппаратларга ярдәм күрсәтүне дәвам итте. НАСА ике онлайн кулланма тәкъдим итә — болар 50 еллык тикшеренүләрдән килгән мәгълүматка нигезләнгән визуализацияләр күрсәтүче Mars Trek һәм 3D режимында Кьюриосити марсгизәрендә сәяхәт итүне симуляцияләүче Experience Curiosity сайтлары.
Мәдәнияттә
Марс сугыш алласы исемен йөртә. Төрле мәдәниятләрдә Марс ирлек һәм яшьлек символы булып тора. Марсның символы исә — өске уң чатка күрсәтүче бер угы булган әйләнә — ир җенесе символы.
Марска космик аппарат җибәрүдәге уңышсызлыклар бу уңышсызлыкларның сәбәбен Җир-Марс "Бермуда өчпочмагына", "Марс ләгънәтенә" һәм космик кораблар ашаучы "Зур галактик аждаһа"га сылтаучы сатирик искә алулар тудырды[267] .
Акыллы "марсианнар"
Марста акылга ия марсианнар яшәве хакындагы фикер Скиапареллинең Марстагы "каналларны" ачуы һәм Персиваль Лоуэлл китаплары бу планета хакында, ул коры, бушап калган, җансыз, борынгы цивилизацияләр төзегән ирригация каналлары сакланган бер урын, дигән күзаллау тудыра[268] .
Файл:Kirks Soap Yerkes Mars.jpg Марста кешеләр бар дигән популяр фикергә нигезләнеп корылган
1893 елгы сабын рекламасы (язуның татарчасы: "Марста (чынлап та) кешеләр бар һәм алар Kirk's American Family сабынын сорыйлар.")
Мәшһүр шәхесләр тарафыннан әйтелгән фикерләр һәм ачыкламалар соңрак "Марс бизгәге" исемен алган вәзгыятькә тагын да "утын өсти"[269] . 1899 елда , Колорадо Спрингс лабораториясендә үз радиоалгычлары ярдәмендә атмосферадан килгән радио шаулауны өйрәнүче Никола Тесла кабатланучы сигналларга юлыга. Соңрак ул, бу сигналларның башка планетадан, бәлки дә Марстан килгән радио хәбәрләр булган булуы мөмкин дигән фикер әйтә. 1901 елгы бер интервьюсында Тесла болай ди:
Бераз вакыт кичкәч минем акылыма кинәттән шундый фикер килде — мин күзәткән шаулаулар акыллы идарә нәтиҗәсендә барлыкка килгән булырга мөмкин. Аларның мәгънәсен ачыклый алмасам да, аларның бөтенләй очраклы рәвештә генә барлыкка килүенә ышана алмыйм. Торган саен миндә "мин бер планетаның икенче бер планетаны сәламләвен ишеткән беренче кеше" дигән хис ныграк үсә[270] .
Тесланың теорияләре Вильям Кельвин тарафыннан да яклау таба. "Кельвин, 1902 елда Америка Кушма Штатларында сәяхәт иткән вакытында, Тесла хакында "Тесла Марстан Америкага җибәрелгән сигналларны кабул итте дип уйлыйм" дип әйтте" диюче чыганаклар бар[271] . Америкадан китәр алдыннан Кельвин бу сүзләрне "катгый рәвештә" кире кага: "Чынлыкта минем әйткәнем бу иде: Марста яшәүчеләр, әгәр андыйлар булса, шөбһәсез Нью-Йоркны, аеруча электр утларын күрә алыр иде"[272] .
New York Times мәкаләсендә Һарвард колледжы обсерваториясенең директоры Эдвард Чарьз Пикеринг аларга Лоуэлл обсерваториясеннән Марсның Җир белән элемтәгә керергә тырышуын расларга охшаган телеграмма килүе хакында яза[273] .
1900 елның декабре башында без Аризонадагы Лоуэлл обсерваториясеннән 70 минут дәвамында Марстан чыккан яктылык угы хакында хәбәр итүче бер телеграм кабул иттек (Лоуэлл Обсерваториясе Марста специальләшә). Мин бу фактлар хакында Европага телеграмма җибәрдем һәм ил эчендә дә копияләр җибәрдем. Андагы күзәтүче игътибарлы, ышанычлы кеше, һәм бу яктылыкның чыннан да булганлыгына шикләнергә сәбәп юк. Марстагы яхшы беленгән географик ноктадан чыкканлыгы хәбәр ителә. Барысы да шушы иде. Инде бу хикәя дөньяны әйләнеп чыкты. Европада мин Марс белән элемтәдә булганмын диелә һәм һәртөрле күпертеп сөйләүләр таралган. Әлеге яктылык ни булганлыгын белергә безнең мөмкинлегебез юк. Аның “акылы” булганмы, юкмы, моны беркем дә әйтә алмый. Моны һич аңлатып булмый[273] .
Пикеринг соңрак марслыларга сигнал бирү өчен Mars Global Surveyor программасы кысаларында, "акыллы" тереклекнең бернинди эзләре дә табылмый. Моңа карамастан, Ричард Хогленд кебек комментаторлар тарафыннан Марста акыллы тереклек формалары булуы хакындагы ялган-фәнни фаразлаулар дәвам итә. Әлеге фаразлаулар космик кораблар төшергән рәсемнәрдәге кечкенә зурлыктагы үзенчәлекләрне "пирамидалар" һәм "Марстагы йөз" дип интерпретацияләүгә нигезләнгән һәм "каналлар" хакындагы бәхәсне хәтерләтә. Карл Саган исемле планетар астроном түбәндәгене яза:
Марс безнең Җир белән бәйле өметләребезнең һәм куркуларыбызның шәүләсе белән капланган бер мифик арена төренә әйләнде[258] .
Марсның җете кызыл төсе һәм фәнни фантастика әсәрләре языла, шулар арасында Галәмнәр сугышы романы (Фәрвәз Миңнуллин тәрҗемәсе, Рей Брэдбериның Марс хроникалары , Эдгар Райс Борроузның Барсум , Out of the Silent Planet исемле әсәрләренРоберт Һайнлайнның 1960-еллар уртасына кадәр язылган хикәяләрен атап үтәргә була[278] .
Гулливер сәяхәтләре романының 19-нчы бүлегендә Марс иярченнәрен искәртә — ул иярченнәр Асаф Һолл тарафыннан ачылудан 150 ел әүвәл — һәм аларның орбиталары хакында шактый төгәл мәгълүмат бирә[279] .
Уорнер Бразерс (Луни Тюнс (Марслы Марвинның — көлкеле образы экраннарга 1948 елда чыга һәм әле хәзер дә билгеле образ булып кала бирә[280] .
Маринер һәм Викинг космик кораблары Марсның җансыз һәм каналларсыз дөнья икәнен күрсәтүче рәсемнәр җибәргәч, Марс хакындагы әлеге күзаллаулардан ваз кичелә һәм алар урынына Марска күченеп, анда үз колонияләрен булдырган кешеләр турындагы төгәлрәк, реалистиграк әсәрләр пәйда була башлый. Алар арасында иң киң танылу алганы — ул Ким Стенли Робинсонның Марс трилогиясе.
Марстагы йөз һәм планетаара космик станцияләр тарафыннан рәсемгә алынган башка серле күренешләр хакындагы псевдо-фәнни сөйләшүләр борынгы цивилизацияләрнең фәнни фантастикада, бигрәк тә кинематографта популяр булып калуын аңлата[281] .
Искәрмәләр
↑ Шкала биеклеге (ингл. scale height ) – атмосфера басымы
e
{\displaystyle e}
тапкыр (натураль логарифм нигезе) үзгәрсен өчен күтәрелергә я төшәргә кирәк булган ераклык.
Чыганаклар
↑ 1,0 1,1 1,2 Archinal B. A., M. F. A’Hearn, Bowell E. , Conrad A., Consolmagno G. J. , Courtin R., Fukushima T., Hestroffer D., Hilton J. L., Krasinsky G. A. et al. Report of the IAU Working Group on Cartographic Coordinates and Rotational Elements: 2009 (ингл.) // Celestial Mechanics and Dynamical Astronomy — Springer Science+Business Media , 2010. — Vol. 109, Iss. 2. — P. 101—135. — ISSN 0923-2958 ; 1572-9478 ; 0008-8714 — doi:10.1007/S10569-010-9320-4
↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 https://nssdc.gsfc.nasa.gov/planetary/factsheet/marsfact.html
↑ NASA FACTS (ингл.) — NASA .
↑ 4,0 4,1 Mars Fact Sheet
↑ https://mars.nasa.gov/all-about-mars/facts/#primary_column
↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Standish E. M. Keplerian elements for approximate positions of the major planets (ингл.) — 2015. — 3 p.
↑ http://www.peeep.us/ecc3a885
↑ http://www.astronomycafe.net/FAQs/q2681x.html
↑ https://web.archive.org/web/20131102112312/http://marsrover.nasa.gov/spotlight/20070612.html
↑ 10,0 10,1 Гарәпчә-татарча-русча алынмалар сүзлеге: татар әдәбиятында кулланылган гарәп һәм фарсы сүзләре / К.З. Хәмзин, М.И. Мәхмүтов, Г.Ш. Сәйфуллин. — Казан: Тат. кит. нәшр., 1965. — 792 б. — Б. 320.
↑ http://garap-farsy.narod.ru/maar.htm
↑ The Lure of Hematite (ингл.) . Science@NASA . NASA (28 март 2001). Дата обращения: 20 июль 2017.
↑ Марста күл табылган! (неопр.)
Кызыл Таң гәҗите. Дата обращения: 20 июль 2017. (үле сылтама)
ISBN OCLC 489144963
.
↑ ISBN 978-0-7566-9841-6 .
↑ 16,0 16,1 16,2 Yeager, Ashley Impact May Have Transformed Mars (неопр.)
. ScienceNews.org (19 июль 2008). Дата обращения: 21 июль 2017. Архивировано 14 сентябрь 2012 года.
↑ 17,0 17,1 17,2 Sample, Ian. Cataclysmic impact created north-south divide on Mars , Science @ guardian.co.uk (June 26, 2008). 21 июль 2017 тикшерелде.
↑ Millis, John P. Mars Moon Mystery (неопр.)
. About.com . Дата обращения: 21 июль 2017.
↑ Bibcode:2012LPICo1679.4337A .
↑ Jarell, Elizabeth M. Using Curiosity to Search for Life (неопр.)
. Mars Daily (26 февраль 2015). Дата обращения: 22 июль 2017.
↑ The Mars Exploration Rover Mission (неопр.)
20. NASA (ноябрь 2013). Дата обращения: 22 июль 2017. Архивировано 1 февраль 2017 года.
↑ Wilks, Jeremy. Mars mystery: ExoMars mission to finally resolve question of life on red planet (неопр.)
. EuroNews (21 май 2015). Дата обращения: 22 июль 2017.
↑ Howell, Elizabeth. Life on Mars? NASA's next rover aims to find out. (неопр.)
The Christian Science Monitor (5 гыйнвар 2015). Дата обращения: 22 июль 2017.
↑ 24,0 24,1 NASA – NASA Rover Finds Clues to Changes in Mars' Atmosphere (неопр.)
. nasa.gov . Дата обращения: 23 июль 2017.
↑ 25,0 25,1 NASA, Mars: Facts & Figures (неопр.)
. Дата обращения: 7 февраль 2017. Архивировано 28 май 2010 года.
↑ Journal of Geophysical Research 110 (E5). vapor pressure of water and surface temperatures in equatorial regions can reach 273 K for parts of the day [Haberle et al ., 2001]'
↑ 27,0 27,1 27,2 (June 3, 2006) «Recent high-latitude icy mantle in the northern plains of Mars: Characteristics and ages of emplacement ». Geophysical Research Letters 33 (11). DOI :10.1029/2006GL025946 . Проверено August 12, 2007. 2009 елның 18 март көнендә архивланган . 'Martian high-latitude zones are covered with a smooth, layered ice-rich mantle'.
↑ 28,0 28,1 (2003) «A Sublimation Model for Martian South Polar Ice Features». Science 299 (5609): 1051–1053. DOI :10.1126/science.1080148 . PMID 12586939.
↑ 29,0 29,1 Mars' South Pole Ice Deep and Wide (неопр.)
. NASA (15 март 2007). Дата обращения: 7 February, 2017. Архивировано 20 апрель 2009 года.
↑ Lake of frozen water the size of New Mexico found on Mars – NASA (неопр.)
. The Register (22 ноябрь 2016). Дата обращения: 22 июль 2017.
↑ Mars Ice Deposit Holds as Much Water as Lake Superior (неопр.)
. NASA (22 ноябрь 2016). Дата обращения: 22 июль 2017.
↑ Staff. Scalloped Terrain Led to Finding of Buried Ice on Mars (неопр.)
. NASA (22 ноябрь 2016). Дата обращения: 22 июль 2017.
↑ A new bathymetric map of Lake Baikal. INTAS Project 99-1669. Ghent University, Ghent, Belgium; Consolidated Research Group on Marine Geosciences (CRG-MG), University of Barcelona, Spain; Limnological Institute of the Siberian Branch of the Russian Academy of Sciences, Irkutsk, Russian Federation; State Science Research Navigation-Hydrographic Institute of the Ministry of Defense, St. Petersburg, Russian Federation. Morphometric data.
↑ Great Lakes: Basic Information: Physical Facts (неопр.)
. U.S. Government (25 май 2011). Дата обращения: 8 февраль 2017. Архивировано из оригинала 29 октябрь 2010 года.
↑ 35,0 35,1 35,2 35,3 35,4 Williams, David R. Mars Fact Sheet (неопр.)
. National Space Science Data Center . NASA (1 сентябрь 2004). Дата обращения: 22 июль 2017.
↑ [1] THE RED PLANET: A SURVEY OF MARS Slide 2 Earth Telescope View of Mars index
↑ Peplow, Mark How Mars got its rust (неопр.)
. Nature. doi:10.1038/news040503-6 . Дата обращения: 23 июль 2017.
↑ NASA – Mars in a Minute: Is Mars Really Red? (Transcript )
↑ (2005) «Early Crustal Evolution Of Mars». Annual Review of Earth and Planetary Sciences 33 (1): 133–161. DOI :10.1146/annurev.earth.33.092203.122637 .
↑ (June 2011) «Geodesy constraints on the interior structure and composition of Mars». Icarus 213 (2): 451–472. DOI :10.1016/j.icarus.2011.03.024 .
↑ 41,0 41,1 Jacqué, Dave APS X-rays reveal secrets of Mars' core (неопр.)
. Argonne National Laboratory (26 сентябрь 2003). Дата обращения: 8 February, 2017. Архивировано 15 декабрь 2015 года.
↑ (May 2009) «Elemental Composition of the Martian Crust». Science 324 (5928): 736–739. DOI :10.1126/science.1165871 . PMID 19423810.
↑ (June 2002) «Global mineral distributions on Mars». Journal of Geophysical Research: Planets 107 (E6): 9–1. DOI :10.1029/2001JE001510 .
↑ Christensen, Philip R. (June 27, 2003). «Morphology and Composition of the Surface of Mars: Mars Odyssey THEMIS Results». Science 300 (5628): 2056–2061. DOI :10.1126/science.1080885 . PMID 12791998.
↑ Golombek, Matthew P. (June 27, 2003). «The Surface of Mars: Not Just Dust and Rocks». Science 300 (5628): 2043–2044. DOI :10.1126/science.1082927 . PMID 12829771.
↑ Geologic Map of Mars – 2014 (неопр.)
. USGS (14 июль 2014). Дата обращения: 19 март 2017.
↑ Magnetic Fields and Mars (неопр.)
. Mars Global Surveyor @ NASA (9 ноябрь 2006). Дата обращения: 24 июль 2017.
↑ Neal-Jones, Nancy; O'Carroll, Cynthia New Map Provides More Evidence Mars Once Like Earth (неопр.)
. NASA/Goddard Space Flight Center. Дата обращения: 4 декабрь 2011.
↑ (2001) «The Accretion, Composition and Early Differentiation of Mars». Space Science Reviews 96 (1/4): 197–230. DOI :10.1023/A:1011997206080 .
Bibcode 1993GMS....74....7Z .
↑ (2003) «The origin of water on Mars». Icarus 165 (1): 1–8. DOI :10.1016/S0019-1035(03)00172-6 .
Bibcode:1989eamd.work...15B .
↑ Giant Asteroid Flattened Half of Mars, Studies Suggest (неопр.)
. Scientific American. Дата обращения: 25 июль 2017.
↑ Chang, Kenneth. Huge Meteor Strike Explains Mars's Shape, Reports Say , New York Times (8 March 2017). 25 июль 2017 тикшерелде.
↑ Mars: The Planet that Lost an Ocean's Worth of Water (неопр.)
. Дата обращения: 24 февраль 2017.
Journal of Geophysical Research 91 (B13): E139–E158. DOI :10.1029/JB091iB13p0E139 .
↑ (2001) «Cratering Chronology and the Evolution of Mars». Space Science Reviews 96 (1/4): 165–194. DOI :10.1023/A:1011945222010 .
Astronomy & Geophysics 44 (4): 4.16–4.20. DOI :10.1046/j.1468-4004.2003.44416.x .
↑ Mars avalanche caught on camera (неопр.)
. Discovery Channel . Discovery Communications (4 март 2008). Дата обращения: 17 февраль 2017. Архивировано 10 июнь 2008 года.
↑ Martian soil 'could support life' , BBC News (June 27, 2008). 26 июль 2017 тикшерелде.
↑ NASA Spacecraft Analyzing Martian Soil Data (неопр.)
. JPL. Дата обращения: 26 июль 2017. Архивировано 22 май 2017 года.
↑ (2010) «Wet Chemistry Experiments on the 2007 Phoenix Mars Scout Lander: Data Analysis and Results». J. Geophys. Res. 115 . DOI :10.1029/2008JE003084 .
↑ (2010) «Soluble Sulfate in the Martian Soil at the Phoenix Landing Site». Icarus 37 . DOI :10.1029/2010GL042613 .
↑ Dust Devil Etch-A-Sketch (ESP_013751_1115) (неопр.)
. NASA/JPL/University of Arizona (2 июль 2009). Дата обращения: July 26,2017.
↑ (2002) «Slope streaks on Mars: Correlations with surface properties and the potential role of water». Geophysical Research Letters 29 (23): 41–1. DOI :10.1029/2002GL015889 .
↑ Gánti, Tibor (2003). «Dark Dune Spots: Possible Biomarkers on Mars?». Origins of Life and Evolution of the Biosphere 33 (4): 515–557. DOI :10.1023/A:1025705828948 .
↑ 68,0 68,1 Water ice in crater at Martian north pole (неопр.)
. ESA (28 июль 2005). Дата обращения: 27 июль 2017.
↑ Whitehouse, David. Long history of water and Mars , BBC News (January 24, 2004). 27 июль 2017 тикшерелде.
↑ 70,0 70,1 Scientists Discover Concealed Glaciers on Mars at Mid-Latitudes (неопр.)
. University of Texas at Austin (20 ноябрь 2008). Дата обращения: 27 июль 2017. Архивировано 25 июль 2011 года.
↑ 71,0 71,1 NASA Spacecraft Confirms Martian Water, Mission Extended (неопр.)
. Science @ NASA (31 июль 2008). Дата обращения: 29 июль 2017.
↑ Kerr, Richard A. (March 4, 2005). «Ice or Lava Sea on Mars? A Transatlantic Debate Erupts». Science 307 (5714): 1390–1391. DOI :10.1126/science.307.5714.1390a . PMID 15746395.
↑ Jaeger, W. L. (September 21, 2007). «Athabasca Valles, Mars: A Lava-Draped Channel System». Science 317 (5845): 1709–1711. DOI :10.1126/science.1143315 . PMID 17885126.
↑ Valles Marineris; The Grand Canyon of Mars (неопр.)
. USGS (26 август 2003). Дата обращения: 29 июль 2017. Архивировано 11 июнь 2011 года.
↑ Murray, John B. (March 17, 2005). «Evidence from the Mars Express High Resolution Stereo Camera for a frozen sea close to Mars' equator». Nature 434 (703): 352–356. DOI :10.1038/nature03379 . PMID 15772653.
↑ (2002) «The case for rainfall on a warm, wet early Mars». Journal of Geophysical Research 107 (E11): 21–1. DOI :10.1029/2001JE001505 .
↑ Malin, Michael C. (June 30, 2000). «Evidence for Recent Groundwater Seepage and Surface Runoff on Mars». Science 288 (5475): 2330–2335. DOI :10.1126/science.288.5475.2330 . PMID 10875910.
↑ 78,0 78,1 NASA Images Suggest Water Still Flows in Brief Spurts on Mars (неопр.)
. NASA (6 декабрь 2006). Дата обращения: 1 август 2017.
↑ Water flowed recently on Mars , BBC (December 6, 2006). 1 август 2017 тикшерелде.
↑ Water May Still Flow on Mars, NASA Photo Suggests , NASA (December 6, 2006). 1 август 2017 тикшерелде.
↑ (2006) «Stratigraphic analysis of the distributary fan in Eberswalde crater using stereo imagery». Journal of Geophysical Research 111 (E06001). DOI :10.1029/2005JE002558 .
↑ (2011) «Hydrology of early Mars: Lake basins». Journal of Geophysical Research 116 (E04001). DOI :10.1029/2010JE003739 .
Калып:Cite press release
↑ Mars Exploration Rover Mission: Science (неопр.)
. NASA (12 июль 2007). Дата обращения: 10 гыйнвар 2010. Архивировано 28 май 2010 года.
↑ NASA – NASA Mars Rover Finds Mineral Vein Deposited by Water , Nasa.gov (December 7, 2011). 14 август 2012 тикшерелде.
↑ Rover Finds "Bulletproof" Evidence of Water on Early Mars , News.nationalgeographic.com (December 8, 2011). 14 август 2012 тикшерелде.
↑ Mars Has "Oceans" of Water Inside? , News.nationalgeographic.com (June 26, 2012). 14 август 2012 тикшерелде.
↑ 88,0 88,1 Webster, Guy; Brown, Dwayne Curiosity Mars Rover Sees Trend In Water Presence (неопр.)
. NASA (18 март 2013). Дата обращения: 20 март 2013. Архивировано 19 декабрь 2016 года.
↑ Rincon, Paul Curiosity breaks rock to reveal dazzling white interior (неопр.)
. BBC (19 март 2013). Дата обращения: 19 март 2013.
↑ Staff. Red planet coughs up a white rock, and scientists freak out (неопр.)
. MSN (20 март 2013). Дата обращения: 20 март 2013. Архивировано 23 март 2013 года.
↑ NASA News Conference: Evidence of Liquid Water on Today’s Mars (неопр.)
. NASA (28 сентябрь 2015). Дата обращения: 28 сентябрь 2015.
↑ NASA Confirms Evidence That Liquid Water Flows on Today’s Mars (неопр.)
. NASA. Дата обращения: 28 сентябрь 2015.
↑ Ojha, L. (2015). «Spectral evidence for hydrated salts in recurring slope lineae on Mars». Nature Geoscience 8 : 829–832. DOI :10.1038/ngeo2546 .
↑ (August 5, 2011) «Seasonal Flows On Warm Martian Slopes.». Science 333 (6043): 743–743. DOI :10.1126/science.1204816 . PMID 21817049 bibcode = 2011Sci...333..740M.
↑ Drake, Nadia; 28, National Geographic PUBLISHED September NASA Finds 'Definitive' Liquid Water on Mars (неопр.)
. National Geographic News . Дата обращения: 29 сентябрь 2015.
↑ Moskowitz, Clara Water Flows on Mars Today, NASA Announces (неопр.)
. Дата обращения: 29 сентябрь 2015.
↑ Head, J.W. (1999). «Possible Ancient Oceans on Mars: Evidence from Mars Orbiter Laser Altimeter Data». Science 286 (5447): 2134–7. DOI :10.1126/science.286.5447.2134 . PMID 10591640.
The New York Times (March 5, 2015). 5 март 2015 тикшерелде.
↑ (2003) «The presence and stability of ground ice in the southern hemisphere of Mars». Icarus 169 (2): 324–340. DOI :10.1016/j.icarus.2003.10.022 .
↑ Mars Rovers Spot Water-Clue Mineral, Frost, Clouds , NASA (December 13, 2004). 17 март 2006 тикшерелде.
↑ (2001) «Observational evidence for an active surface reservoir of solid carbon dioxide on Mars ». Science 294 (5549): 2146–8. DOI :10.1126/science.1066416 . PMID 11768358.
↑ MIRA's Field Trips to the Stars Internet Education Program (неопр.)
. Mira.or. Дата обращения: 26 февраль 2007.
↑ Carr, Michael H. (2003). «Oceans on Mars: An assessment of the observational evidence and possible fate». Journal of Geophysical Research 108 (5042). DOI :10.1029/2002JE001963 .
↑ Phillips, Tony Mars is Melting, Science at NASA (неопр.)
. Дата обращения: 26 февраль 2007. Архивировано 24 февраль 2007 года.
↑ Plaut, J. J (2007). «Subsurface Radar Sounding of the South Polar Layered Deposits of Mars». Science 316 (5821): 92–5. DOI :10.1126/science.1139672 . PMID 17363628.
↑ (2010) «Onset and migration of spiral troughs on Mars revealed by orbital radar». Nature 465 (4): 450–453. DOI :10.1038/nature09049 . PMID 20505722.
↑ Mystery Spirals on Mars Finally Explained (неопр.)
. Space.com (26 май 2010). Дата обращения: 26 май 2010.
↑ NASA Findings Suggest Jets Bursting From Martian Ice Cap , Jet Propulsion Laboratory , NASA (August 16, 2006). 11 август 2009 тикшерелде.
2009 елның 10 октябрь көнендә архивланган .
↑ Kieffer, H. H. Mars Polar Science 2000 (неопр.)
(PDF) (2000). Дата обращения: 6 сентябрь 2009.
↑ Portyankina, G.: Fourth Mars Polar Science Conference (неопр.)
(PDF) (2006). Дата обращения: 11 август 2009.
↑ Kieffer, Hugh H. (May 30, 2006). «CO2 jets formed by sublimation beneath translucent slab ice in Mars' seasonal south polar ice cap». Nature 442 (7104): 793–796. DOI :10.1038/nature04945 . PMID 16915284.
↑ Sheehan, William Areographers (неопр.)
. The Planet Mars: A History of Observation and Discovery . Дата обращения: 13 июнь 2006. Архивировано 1 июль 2017 года.
↑ Planetary Names: Categories for Naming Features on Planets and Satellites . Planetarynames.wr.usgs.gov. Retrieved on December 1, 2011.
↑ Viking and the Resources of Mars (неопр.)
(PDF). Humans to Mars: Fifty Years of Mission Planning, 1950–2000 . Дата обращения: 10 март 2007.
↑ Christiaan Huygens (неопр.)
. SEDS/Lunar and Planetary Lab. Дата обращения: 10 март 2007.
↑ (Fall 2002) «Mars, the Meridian, and Mert: The Quest for Martian Longitude». Abstract #P22D-06 22 .
↑ NASA. Mars Global Surveyor: MOLA MEGDRs (неопр.)
. geo.pds.nasa.gov (19 апрель 2007). Дата обращения: 24 июнь 2011. Архивировано 13 ноябрь 2011 года. Mars Global Surveyor: MOLA MEGDRs 2011 елның 13 ноябрь көнендә архивланган .
↑ (2000) «Recomputation of the global Mars control-point network ». Photogrammetric Engineering & Remote Sensing 66 (2): 155–161. Проверено December 26, 2009. 2011 елның 13 ноябрь көнендә архивланган .
ISBN 0-521-64423-2 .
↑ ISBN 0-312-24551-3 .
↑ Online Atlas of Mars (неопр.)
. Ralphaeschliman.com . Дата обращения: 16 декабрь 2012. Архивировано 5 май 2013 года.
↑ Online Atlas of Mars (неопр.)
. Ralphaeschliman.com . Дата обращения: 16 декабрь 2012.
↑ PIA03467: The MGS MOC Wide Angle Map of Mars (неопр.)
. NASAКалып:\Jet Propulsion Laboratory (16 февраль 2002). Дата обращения: 16 декабрь 2012.
↑ Webster, Guy; Brown, Dwayne NASA Mars Weathercam Helps Find Big New Crater (неопр.)
. NASA (22 май 2014). Дата обращения: 22 май 2014.
↑ Wright, Shawn Infrared Analyses of Small Impact Craters on Earth and Mars (неопр.)
. University of Pittsburgh (4 апрель 2003). Дата обращения: 26 февраль 2007. Архивировано из оригинала 12 июнь 2007 года.
↑ Mars Global Geography (неопр.)
. Windows to the Universe . University Corporation for Atmospheric Research (27 апрель 2001). Дата обращения: 13 июнь 2006. Архивировано 15 июнь 2006 года.
↑ Wetherill, G. W. (1999). «Problems Associated with Estimating the Relative Impact Rates on Mars and the Moon». Earth, Moon, and Planets 9 (1–2): 227–231. DOI :10.1007/BF00565406 .
↑ Costard, Francois M. (1989). «The spatial distribution of volatiles in the Martian hydrolithosphere». Earth, Moon, and Planets 45 (3): 265–290. DOI :10.1007/BF00057747 .
↑ Chen, Junyong (2006). «Progress in technology for the 2005 height determination of Qomolangma Feng (Mt. Everest)». Science in China Series D: Earth Sciences 49 (5): 531–538. DOI :10.1007/s11430-006-0531-1 .
↑ Olympus Mons (неопр.)
. mountainprofessor.com .
ISBN 0-553-59256-4 .
↑ Wolpert, Stuart. UCLA scientist discovers plate tectonics on Mars (неопр.)
. UCLA (9 август 2012). Дата обращения: 13 август 2012. Архивировано 12 август 2012 года.
↑ Lin, An (June 4, 2012). «Structural analysis of the Valles Marineris fault zone: Possible evidence for large-scale strike-slip faulting on Mars ». Lithosphere 4 (4): 286–330. DOI :10.1130/L192.1 . Проверено October 2, 2012.
↑ Themis Observes Possible Cave Skylights on Mars (неопр.)
(PDF). Lunar and Planetary Science XXXVIII (2007). Дата обращения: 2 август 2007.
Northern Arizona University (March 28, 2007). 28 май 2007 тикшерелде.
BBC News (March 17, 2007). 30 март 2017 тикшерелде.
↑ Multiple Asteroid Strikes May Have Killed Mars's Magnetic Field (неопр.)
. WIRED (20 гыйнвар 2011). Дата обращения: 18 февраль 2017.
↑ 138,0 138,1 Philips, Tony The Solar Wind at Mars (неопр.)
. Science@NASA (2001). Дата обращения: 18 февраль 2017.
↑ Lundin, R (2004). «Solar Wind-Induced Atmospheric Erosion at Mars: First Results from ASPERA-3 on Mars Express». Science 305 (5692): 1933–1936. DOI :10.1126/science.1101860 . PMID 15448263.
ISBN 978-3-642-03629-3 .
↑ Atkinson, Nancy. The Mars Landing Approach: Getting Large Payloads to the Surface of the Red Planet (неопр.)
(17 июль 2007). Дата обращения: 19 февраль 2017.
ISBN 0-521-87201-4 .
↑ Abundance and Isotopic Composition of Gases in the Martian Atmosphere from the Curiosity Rover (неопр.)
. Sciencemag.org (19 июль 2013). Дата обращения: 3 март 2017.
↑ Lemmon, M. T. (2004). «Atmospheric Imaging Results from Mars Rovers». Science 306 (5702): 1753–1756. DOI :10.1126/science.1104474 . PMID 15576613.
Science 306 (5702): 1758–1761. DOI :10.1126/science.1101732 . PMID 15514118.
ESA (March 30, 2004). 3 март 2017 тикшерелде.
↑ 147,0 147,1 147,2 147,3 Mumma, Michael J. (February 20, 2009). «Strong Release of Methane on Mars in Northern Summer 2003 ». Science 323 (5917): 1041–1045. DOI :10.1126/science.1165243 . PMID 19150811.
↑ Hand, Eric. Plumes of methane identified on Mars , Nature News (October 21, 2008). 2 август 2009 тикшерелде.
2012 елның 7 март көнендә архивланган .
↑ Krasnopolsky, Vladimir A. (February 2005). «Some problems related to the origin of methane on Mars». Icarus 180 (2): 359–367. DOI :10.1016/j.icarus.2005.10.015 .
↑ Franck, Lefèvre (August 6, 2009). «Observed variations of methane on Mars unexplained by known atmospheric chemistry and physics». Nature 460 (7256): 720–723. DOI :10.1038/nature08228 . PMID 19661912.
↑ 151,0 151,1 (2005) «Have olivine, will gas: Serpentinization and the abiogenic production of methane on Mars». Geophysical Research Letters 32 (10). DOI :10.1029/2005GL022691 .
↑ Jones, Nancy; Steigerwald, Bill; Brown, Dwayne; Webster, Guy NASA Mission Provides Its First Look at Martian Upper Atmosphere (неопр.)
. NASA (14 октябрь 2014). Дата обращения: 15 октябрь 2014.
↑ Tenenbaum, David Making Sense of Mars Methane (неопр.)
. Astrobiology Magazine (9 июнь 2008). Дата обращения: 8 октябрь 2008. Архивировано 23 сентябрь 2008 года.
↑ Steigerwald, Bill. Martian Methane Reveals the Red Planet is not a Dead Planet , NASA's Goddard Space Flight Center , NASA (January 15, 2009). 24 гыйнвар 2009 тикшерелде.
↑ Mars Curiosity Rover News Telecon (неопр.)
(2 ноябрь 2012).
↑ Kerr, Richard A. Curiosity Finds Methane on Mars, or Not (неопр.)
. Science (journal) (2 ноябрь 2012). Дата обращения: 3 ноябрь 2012.
↑ Wall, Mike Curiosity Rover Finds No Methane on Mars —Yet (неопр.)
. Space.com (2 ноябрь 2012). Дата обращения: 3 ноябрь 2012.
↑ Chang, Kenneth. Hope of Methane on Mars Fades , New York Times (November 2, 2012). 3 ноябрь 2012 тикшерелде.
Science 342 : 355–357. DOI :10.1126/science.1242902 . PMID 24051245. Проверено September 19, 2013.
↑ Cho, Adrian (September 19, 2013). «Mars Rover Finds No Evidence of Burps and Farts ». Проверено September 19, 2013.
New York Times (September 19, 2013). 19 сентябрь 2013 тикшерелде.
↑ Mars Orbiter Mission – Payloads (неопр.)
. Indian Space Research Organisation (ISRO) . ISRO (декабрь 2014). Дата обращения: 23 декабрь 2014. Архивировано 23 декабрь 2014 года.
↑ Mustard, Jack (July 9, 2009) MEPAG Report to the Planetary Science Subcommittee . lpi.usra.edu. p. 3
↑ Webster, Guy; Neal-Jones, Nancy; Brown, Dwayne NASA Rover Finds Active and Ancient Organic Chemistry on Mars (неопр.)
. NASA (16 декабрь 2014). Дата обращения: 16 декабрь 2014.
New York Times (December 16, 2014). 16 декабрь 2014 тикшерелде.
↑ 166,0 166,1 Whitehouse, David. Dr. David Whitehouse – Ammonia on Mars could mean life , news.bbc.co.uk , BBC News (July 15, 2004). 14 август 2012 тикшерелде.
↑ Auroras on Mars – NASA Science (неопр.)
. science.nasa.gov . Дата обращения: 12 май 2015.
↑ Brown, Dwayne; Neal-Jones, Nancy; Steigerwald, Bill; Scott, Jim NASA Spacecraft Detects Aurora and Mysterious Dust Cloud around Mars (неопр.)
. NASA (18 март 2015). Дата обращения: 18 март 2015.
↑ What is the typical temperature on Mars? (неопр.)
Astronomycafe.net . Дата обращения: 28 февраль 2017.
↑ Mars Exploration Rover Mission: Spotlight (неопр.)
. Marsrover.nasa.gov (12 июнь 2007). Дата обращения: 28 февраль 2017. Архивировано 2 ноябрь 2013 года.
↑ 171,0 171,1 Kluger, Jeffrey Mars, in Earth's Image (неопр.)
. Discover Magazine (1 сентябрь 1992). Дата обращения: 28 февраль 2017.
↑ Goodman, Jason C The Past, Present, and Possible Future of Martian Climate (неопр.)
. MIT (22 сентябрь 1997). Дата обращения: 2 март 2017. Архивировано 10 ноябрь 2010 года.
↑ Philips, Tony Planet Gobbling Dust Storms (неопр.)
. Science @ NASA (16 июль 2001). Дата обращения: 7 июнь 2006. Архивировано 13 июнь 2006 года.
ISBN 978-3-642-03629-3 . https://books.google.com/books?id=BnPE37Ms5awC&pg=PA600 .
ISBN 0-521-85226-9 .
↑ Mars 2009/2010 (неопр.)
. Students for the Exploration and Development of Space (SEDS) (6 май 2009). Дата обращения: 28 декабрь 2007.
↑ 177,0 177,1 Mars distance from the Sun from January 2011 to January 2015 (неопр.)
. Дата обращения: 27 гыйнвар 2012. Архивировано 12 гыйнвар 2013 года.
↑ Vitagliano, Aldo Mars' Orbital eccentricity over time (неопр.)
. Solex . Universita' degli Studi di Napoli Federico II (2003). Дата обращения: 20 июль 2007. Архивировано 7 сентябрь 2007 года.
↑ Nowack, Robert L. Estimated Habitable Zone for the Solar System (неопр.)
. Department of Earth and Atmospheric Sciences at Purdue University. Дата обращения: 10 апрель 2009.
↑ Briggs, Helen. Early Mars 'too salty' for life , BBC News (February 15, 2008). 16 февраль 2008 тикшерелде.
ISBN 0-471-96606-1 .
↑ Staff. PIA19673: Spectral Signals Indicating Impact Glass on Mars (неопр.)
. NASA (8 июнь 2015). Дата обращения: 8 июнь 2015.
↑ New Analysis of Viking Mission Results Indicates Presence of Life on Mars , Physorg.com (January 7, 2007). 2 март 2007 тикшерелде.
↑ Phoenix Returns Treasure Trove for Science (неопр.)
. NASA/JPL (6 июнь 2008). Дата обращения: 27 июнь 2008.
↑ Bluck, John NASA Field-Tests the First System Designed to Drill for Subsurface Martian Life (неопр.)
. NASA (5 июль 2005). Дата обращения: 2 гыйнвар 2010.
↑ (2014) «Evidence of martian perchlorate, chlorate, and nitrate in Mars meteorite EETA79001: implications for oxidants and organics». Icarus 229 : 206–213. DOI :10.1016/j.icarus.2013.11.012 .
↑ (2014) «, Identification of the perchlorate parent salts at the Phoenix Mars landing site and implications». Icarus 232 : 226–231. DOI :10.1016/j.icarus.2014.01.016 .
↑ Golden, D. C. (2004). «Evidence for exclusively inorganic formation of magnetite in Martian meteorite ALH84001 ». American Mineralogist 89 (5–6): 681–695. DOI :10.2138/am-2004-5-602 . Проверено December 25, 2010.
Icarus 172 (2): 537–547. DOI :10.1016/j.icarus.2004.07.004 .
↑ Peplow, Mark (February 25, 2005). «Formaldehyde claim inflames Martian debate». Nature . DOI :10.1038/news050221-15 .
↑ Nickel, Mark. Impact glass stores biodata for millions of years , Brown University (April 18, 2014). 9 июнь 2015 тикшерелде.
Geology 42 (6): 515–518. DOI :10.1130/G35343.1 .
Калып:Cite press release
↑ Stacey, Kevin. Martian glass: Window into possible past life? , Brown University (June 8, 2015). 9 июнь 2015 тикшерелде.
↑ Temming, Maria. Exotic Glass Could Help Unravel Mysteries of Mars , Scientific American (June 12, 2015). 15 июнь 2015 тикшерелде.
Phys.org (May 9, 2017). 13 май 2017 тикшерелде.
Nature Communications 8 . DOI :10.1038/ncomms15263 .
↑ Close Inspection for Phobos (неопр.)
. ESA website . Дата обращения: 12 февраль 2017.
↑ Ares Attendants: Deimos & Phobos (неопр.)
. Greek Mythology . Дата обращения: 12 февраль 2017.
↑ (1978) «The Martian satellites—100 years on». Quarterly Journal of the Royal Astronomical Society 19 : 90–109.
↑ Greek Names of the Planets (неопр.)
. — «Aris is the Greek name of the planet Mars, the fourth planet from the sun, also known as the Red planet. Aris or Ares was the Greek god of War.» Дата обращения: 12 февраль 2017. Архивировано 9 май 2010 года. Планета турындагы Грек википедиясендәге мәкаләне дә карагыз.
↑ Ellis, Scott Geological History: Moons of Mars (неопр.)
. CalSpace. Дата обращения: 2 август 2007. Архивировано 17 май 2007 года.
Geophysical Research Letters 37 (L09202): L09202. DOI :10.1029/2009GL041829 .
↑ 204,0 204,1 Giuranna, M.; Roush, T. L.; Duxbury, T.; Hogan, R. C.; Geminale, A.; Formisano, V. (2010). Compositional Interpretation of PFS/MEx and TES/MGS Thermal Infrared Spectra of Phobos (PDF) . European Planetary Science Congress Abstracts, Vol. 5 . Retrieved October 1, 2010 .
↑ Mars Moon Phobos Likely Forged by Catastrophic Blast (неопр.)
. Space.com (27 сентябрь 2010). Дата обращения: 1 октябрь 2010.
↑ NASA – NASA Spacecraft Data Suggest Water Flowing on Mars (неопр.)
. Nasa.gov (4 август 2011). Дата обращения: 19 сентябрь 2011.
↑ Jha, Alok. Nasa's Curiosity rover finds water in Martian soil (неопр.)
. theguardian.com. Дата обращения: 6 ноябрь 2013.
↑ Mars Science Laboratory — Homepage (неопр.)
. NASA. Архивировано 30 июль 2009 года.
↑ Chemistry and Cam (ChemCam) (неопр.)
. NASA.
↑ Curiosity Mars rover takes historic drill sample (неопр.)
. BBC (10 февраль 2013). Дата обращения: 10 февраль 2013.
↑ ISRO: Mars Orbiter Mission (неопр.)
. isro.gov.in . Архивировано из оригинала 9 ноябрь 2013 года.
↑ Amos, Jonathan. Mars TGO probe despatched on methane investigation , BBC News (March 14, 2016). 11 октябрь 2016 тикшерелде.
Science (October 21, 2016).
Калып:Cite press release
↑ Schreck, Adam. UAE to explore Mars' atmosphere with probe named 'Hope' , Excite News (May 6, 2015). 31 май 2015 тикшерелде.
The New York Times (September 27, 2016). 11 октябрь 2016 тикшерелде.
CNN (October 11, 2016). 11 октябрь 2016 тикшерелде.
The New York Times (October 11, 2016). 11 октябрь 2016 тикшерелде.
↑ Deimos (неопр.)
. Planetary Societies's Explore the Cosmos . Дата обращения: 13 июнь 2006. Архивировано 5 июнь 2011 года.
↑ Bertaux, Jean-Loup (2005). «Discovery of an aurora on Mars». Nature 435 (7043): 790–4. DOI :10.1038/nature03603 . PMID 15944698.
↑ Bell, J. F., III (July 7, 2005). «Solar eclipses of Phobos and Deimos observed from the surface of Mars». Nature 436 (7047): 55–57. DOI :10.1038/nature03437 . PMID 16001060.
↑ Staff. Martian Moons Block Sun In Unique Eclipse Images From Another Planet (неопр.)
. SpaceDaily (17 март 2004). Дата обращения: 13 февраль 2010.
↑ (1983) «Transits of Earth as seen from Mars». Journal of the British Astronomical Association 93 (3): 120–123.
↑ Webster, Guy; Brown, Dwayne; Jones, Nancy; Steigerwald, Bill All Three NASA Mars Orbiters Healthy After Comet Flyby (неопр.)
. NASA (19 октябрь 2014). Дата обращения: 20 октябрь 2014.
New York Times (October 19, 2014). 20 октябрь 2014 тикшерелде.
↑ Denis, Michel Spacecraft in great shape – our mission continues (неопр.)
. European Space Agency (20 октябрь 2014). Дата обращения: 21 октябрь 2014.
The Hindu (October 21, 2014). 21 октябрь 2014 тикшерелде.
Icarus 231 : 13–21. DOI :10.1016/j.icarus.2013.11.028 . Проверено December 7, 2013.
↑ Grossman, Lisa Fiercest meteor shower on record to hit Mars via comet (неопр.)
. New Scientist (6 декабрь 2013). Дата обращения: 7 декабрь 2013.
Lloyd, John; John Mitchinson (2006). The QI Book of General Ignorance . Britain: Faber and Faber Limited. pp. 102, 299. ISBN 978-0-571-24139-2 .
↑ Peck, Akkana Mars Observing FAQ (неопр.)
. Shallow Sky . Дата обращения: 15 июнь 2006.
ISBN 0-521-80090-0 .
↑ Jacques Laskar. Primer on Mars oppositions (неопр.)
. IMCCE, Paris Observatory (14 август 2003). Дата обращения: 1 октябрь 2010. (Solex results) 2012 елның 9 август көнендә архивланган .
↑ Close Encounter: Mars at Opposition , NASA (November 3, 2005). 19 март 2010 тикшерелде.
2012 елның 15 май көнендә архивланган .
↑ 235,0 235,1 Sheehan, William Appendix 1: Oppositions of Mars, 1901–2035 (неопр.)
. The Planet Mars: A History of Observation and Discovery . University of Arizona Press (2 февраль 1997). Дата обращения: 30 гыйнвар 2010. Архивировано 25 июнь 2010 года.
↑ The opposition of February 12, 1995 was followed by one on March 17, 1997. The opposition of July 13, 2065 will be followed by one on October 2, 2067. Astropro 3000-year Sun-Mars Opposition Tables
↑ Rao, Joe NightSky Friday—Mars and Earth: The Top 10 Close Passes Since 3000 B.C. (неопр.)
Space.com (22 август 2003). Дата обращения: 13 июнь 2006. Архивировано 20 май 2009 года.
↑ Meeus, Jean When Was Mars Last This Close? (неопр.)
International Planetarium Society (март 2003). Дата обращения: 18 гыйнвар 2008. Архивировано 16 май 2011 года.
↑ Staff. Mars pictures reveal frozen sea , ESA (February 21, 2005). 19 март 2010 тикшерелде.
Калып:Cite press release
↑ Novakovic, B. (2008). «Senenmut: An Ancient Egyptian Astronomer». Publications of the Astronomical Observatory of Belgrade 85 : 19–23.
ISBN 0-226-59441-6 .
ISBN 0-691-01196-6 .
↑ Poor, Charles Lane (1908). The solar system: a study of recent observations . 17 . G. P. Putnam's sons. p. 193.
↑ Harland, David Michael (2007). "Cassini at Saturn: Huygens results ". p. 1. ISBN 0-387-26129-X
↑ Hummel, Charles E. (1986). The Galileo connection: resolving conflicts between science & the Bible . InterVarsity Press. pp. 35–38. ISBN 0-87784-500-X.
ISBN 0-521-31536-0 .
Journal of Scientific Exploration 11 (2): 193–200 [193–6]. Проверено March 13, 2010. 2010 елның 7 гыйнвар көнендә архивланган .
OCLC 491180
. https://books.google.com/books?id=ZAaP7dyjCrAC&pg=PA300 .
ISBN 0-415-05609-8 . https://books.google.com/books?id=mk3vxD3Ib_sC&lpg=PT169&pg=PT43 .
OCLC 26986808
. https://books.google.com/books?id=fxwpAAAAYAAJ&pg=PA426 .
ISBN 0-521-54205-7 .
ISBN 0-7167-3711-6 .
↑ Breyer, Stephen (1979). «Mutual Occultation of Planets». Sky and Telescope 57 (3).
↑ Peters, W. T. (1984). «The Appearance of Venus and Mars in 1610». Journal of the History of Astronomy 15 (3): 211–214.
↑ Sheehan, William (1996). "2: Pioneers" . The Planet Mars: A History of Observation and Discovery . Tucson: University of Arizona. http://www.uapress.arizona.edu/onlinebks/mars/chap02.htm . Retrieved January 16, 2010 . 2012 елның 26 апрель көнендә архивланган .
↑ Snyder, Dave An Observational History of Mars (неопр.)
(май 2001). Дата обращения: 26 февраль 2007.
↑ ISBN 0-394-50294-9 .
ISBN 0-19-517181-0 .
New York Times (October 1, 2015). 1 октябрь 2015 тикшерелде.
↑ (2005) «Geographers of Mars». Isis 96 (4): 477–506. DOI :10.1086/498590 . PMID 16536152.
↑ Perrotin, M. (1886). «Observations des canaux de Mars» (French). Bulletin Astronomique, Serie I 3 : 324–329.
↑ Zahnle, K. (2001). «Decline and fall of the Martian empire». Nature 412 (6843): 209–213. DOI :10.1038/35084148 . PMID 11449281.
Science 136 (3510): 17–26. DOI :10.1126/science.136.3510.17 . PMID 17779780.
ISBN 0-387-95289-6 .
ISBN 0-387-40212-8 .
↑ Dinerman, Taylor Is the Great Galactic Ghoul losing his appetite? (неопр.)
The space review (27 сентябрь 2004). Дата обращения: 28 февраль 2017.
↑ Percivel Lowell's Canals (неопр.)
. Дата обращения: 1 март 2007. Архивировано 19 февраль 2007 года.
↑ Fergus, Charles (2004). «Mars Fever ». Research/Penn State 24 (2). Проверено August 2, 2007. 2003 елның 31 август көнендә архивланган .
↑ Tesla, Nikola Talking with the Planets (неопр.)
. Collier's Weekly (19 февраль 1901). Дата обращения: 4 май 2007.
ISBN OCLC 7672251
.
↑ Departure of Lord Kelvin, The New York Times (May 11, 1902), бит 29.
↑ 273,0 273,1 Pickering, Edward Charles. The Light Flash From Mars (PDF), The New York Times (January 16, 1901). 20 май 2007 тикшерелде.
ISBN 0-689-82048-8 .
ISBN 0-226-48111-5 .
↑ http://matbugat.ru/enc/minullin-frvaz-776/
ISBN 0-19-537472-X .
ISBN 0-8389-0831-4 .
↑ Darling, David Swift, Jonathan and the moons of Mars (неопр.)
. Дата обращения: 1 март 2007.
ISBN 0-275-98719-1 .
↑ Unmasking the Face (неопр.)
. StarrySkies.com. Дата обращения: 1 март 2007. Архивировано из оригинала 26 сентябрь 2007 года.
Чыганакка җибәрү хатасы: Тег <ref>
с именем «plumes», определённый в <references>
в группе «», не имеет содержания.
Чыганакка җибәрү хатасы: Тег <ref>
с именем «Andert», определённый в <references>
в группе «», не имеет содержания.
Чыганакка җибәрү хатасы: Тег <ref>
с именем «Blast», определённый в <references>
в группе «», не имеет содержания.
Чыганакка җибәрү хатасы: Тег <ref>
с именем «Giuranna», определённый в <references>
в группе «», не имеет содержания.
Чыганакка җибәрү хатасы: Тег <ref>
с именем «nyt020511», определённый в <references>
в группе «», не имеет содержания.
Үзәк йолдыз һәм планеталар кәрлә планеталар зур иярченнәр боҗралар[ru] Беренче ачылган астероидлар Кече җисемнәр Һипотетик җисемнәр
Вулканвулканоидлар[ru] •
Меркурий иярченнәре[ru] •
Венера иярченнәре[ru] •
Җирнең башка иярченнәре[ru] •
Антиҗир (Глория)[ru] •
ТейяБишенче планета[ru] •
Бишенче газлы гигант[ru] •
Түхебашка транснептун планеталар[ru] •
Немезида
Проект:Астероидлар