Тимер

РУВИКИ — интернет-энциклопедия мәгълүматы
марганисТимер / Ferrum (Fe) Кобальт
Атом номеры 26
Матдәнең тышкы күренеше
Атомның үзлекләре
Атом массасы
(моляр масса)
55,845 (2) а. м. б. (г/моль)
Атом радиусы пм
Ионлаштыру энергиясе
(беренче электрон)
эВ)
Электрон конфигурациясе
Химик үзлекләре
Ковалент радиусы пм
Ион радиусы пм
Электр тискәрелеге
(Полинг буенча)
Электрод потенциалы
Оксидлашу дәрәҗәсе
Матдәнең термодинамик үзлекләре
Тыгызлык 7,87 г/см³
Моляр җылы сыешлыгы моль)
Җылы үткәрүчелек K)
Эрү температурасы K
Эрү җылылыгы 1535 кДж/моль
Кайнау температурасы 2750 K
Парга әйләнү җылылыгы кДж/моль
Моляр күләм см³/моль
Матдәнең кристаллик рәшәткәсе
Рәшәткә төзелеше
Рәшәткә параметрлары Å
Дебай температурасы K
Тимер
Ачыш датасы около 5-е тысячелетие до н. э.
Химик фурмула Fe[1]
Электронная конфигурация [Ar] 3d⁶ 4s²
Эрү температурасы 1811 и 1538[2][3]
Ионный радиус 0,63, 0,61, 0,92, 0,49, 0,55 и 0,78
Ачучы яки уйлап табучы неизвестно
SEO_description Железо — изучайте подробную и систематизированную информацию в интернет-энциклопедии РУВИКИ
Тыгызлык 7,874
Дәвалау өчен кулланыла Железодефицитная анемия[d][4] и Гипохромная анемия[d][4]
Масса 55,845 ± 0,002[5]
Сурәт
Җылы үткәрүчәнлек 84
SEO_title Железо — Рувики: Интернет-энциклопедия
Атым саны 26[6]
Магнитное упорядочение ферромагнетизм[d]
IMA Mineral Symbol Fe[7]
Воплощённая энергия 25
Relative permeability 200 000
Илиминт симвылы Fe[6]
Әчеләнү дәрәҗәсе 2 и 3
Кайнау ноктасы 2861[2]
Иликтер кирелеге 1,83
Нинди таксонда бар фенхель обыкновенный[d][8], P. aequatorialis[d][9], Adenia gummifera[d], Q15492856?, Allophylus rubifolius[d], Artemia salina[d][10][11], Q15386064?, Q15512488?, Commiphora africana[d], Q5851731?, какау[d][12], Triumfetta rhomboidea[d], Q15606489?, Q55872678? и I. cicadae[d][13]
SMILES фурмуласы [Fe][1]
Логотип РУВИКИ.Медиа Тимер РУВИКИ.Медиада

Тимер (лат. Ferrum, Fe) — Менделеевның периодик таблицасының 4 период, 8 төркем элементы. Тәртип номеры — 26. Тимернең гади матдәсе (CAS-номеры: 7439-89-6) — җиңел чүкелүчән, ак төстәге, югары реакцион мөмкинлеге булган металл. Тимер югары температурада һәм югары дымлылыкта тиз коррозияга бирешә. Саф тимер янмый, ә вак дисперсия хәлендә үзеннән-үзе янып китүчән.

Шулай ук тимер дип тимер эретмәләрен (0,8%-ка кадәр катнашма) әйтәләр. Катнашмалар тимергә йомшаклык һәм сыгылмалылык бирәләр. Гамәлдә тимер белән чуен (2,14%-тан күбрәк) һәм составында хром, марганец, никель булган тутыкмый торган (легирланган) корыч кулланалар.

Барлык үзенчәлеге дә тимерне кешелек өчен 1-енче санлы металл итә.

Тәбигатьтә тимер саф хәлдә тимер-никель метиоридларында гына очрый. Җир кабыгында таралуы буенса — 4,65 % (4-енче урын O, Si, Al-дан калышып[14]). Җир төшенең зур өлеше тимердән тора дип исәпләнә.

Тимер минераллары

Тимер Җир кабыгында киң таралган. Бу металл бик күп руда һәм минераллар составына керә: кызыл тимер рудасы (красный железняк,гематит, Fe2O3; 70 % Fe), магнитлы тимер рудасы (магнитный железняк, магнетит, FeFe2O4, Fe3O4; 72,4 % Fe), көрән тимерташ (бурый железняк, лимонит, (гётит) һәм гидрогётит (FeOOH и FeOOH•nH2O).

Тәбигатьтә тимер сульфиды пирит FeS2 (күкерт һәм тимер колчеданы) очрый.

Тимер рудасы запасы буенча Рәсәй беренче урында. Диңгез суында тимер — 1×10−5—1×10−8 %.

Башка еш очрый торган минераллар[15]:

  • Сидерит — FeCO3 —35 %. Тыгызлыгы 3 г/см³ һәм Моос шкаласы буенча катылыгы 3,5—4,5.
  • Марказит — FeS2 — 46,6 % тимер бар. Тыгызлыгы 4,6—4,9 г/см³ һәм Моос шкаласы буенча катылыгы 5—6.
  • Лёллингит — FeAs2 —27,2 % . Тыгызлыгы 7—7,4 г/см³ һәм Моос шкаласы буенча катылыгы 5—5,5.
  • Миспикель — FeAsS —34,3 %. Тыгызлыгы 5,6—6,2 г/см³ һәм Моос шкаласы буенча катылыгы 5,5—6.
  • Мелантерит — FeSO4•7H2O —Тыгызлыгы 1,8—1,9 г/см³.
  • Вивианит — Fe3(PO4)2•8H2O — тыгызлыгы 2,95 г/см³ һәм Моос шкаласы буенча катылыгы 1,5—2.

Болардан башка составында тимер булган минераллар:

  • ильменит — FeTiO3
  • магномагнетит — (Fe, Mg)[Fe2O4]
  • фиброферрит — FeSO4(OH)•4,5H2O
  • [ярозит — KFe3(SO4)2(OH)6
  • кокимбит — Fe2(SO4)3•9H2O
  • рёмерит — Fe2+Fe3+2(SO4)4•14H2O
  • графтонит — (Fe, Mn)3(PO4)2
  • скородит — Fe3+AsO4•2H2O
  • штренгит — FePO4•2H2O
  • феялит — Fe2SiO4
  • альмандит — Fe3Al2[SiO4]3
  • андрадит — Ca3Fe2[SiO4]3
  • гиперстен — (Fe, Mg)2[Si2O6]
  • геденбергит — (Ca, Fe)[Si2O6]
  • [эгирин — (Na, Fe)[Si2O6]
  • шамозит — Fe2+4Al[AlSi3O10](OH)6•nH2O
  • нонтронит — (Fe3+, Al)2[Si4O10](OH)2•nH2O

Алу

тимер рудасыннан, гематит (Fe2O3) һәм магнетиттан (Fe3O4) алалар.

Рудадан тимерне аерып алуның бер ничә ысулы бар. Иң киң таралганы домна мичендә.

Җитештерүнең беренсе этабы — домна мичендә тимерне 2000 °C-та кайтару. Өстән тимер рудасы һәм флюс (известняк) бирелә, ә астан җылы һава агымы бирелә .

Мичтә, кокс углерод монооксидына кадәр оксидлаша:

Үз чиратында углерод монооксиды тимерне кайтара. Реакция тизрәк үтсен өчен җылытылган угар газны тимер оксиды(III) өстеннән үткәрәләр:

кушылган флюс оксидка таркала һәм руда составындагы кремний белән кушылып шлак барлыкка килерә. Шлак мичтә эри, ул тимердән җиңелрәк һәм эрегән тимер өстеннән аерып алып була. Домна мичендә алынган тимер эретмәсендә углерод бик күп була. Алынган чуен алга таба эшкәртүгә китә.

Мартен мичләрендә артык күкерт һәм фосфордан тимер эретмәсен тазарталар. Электр мичендә легирланган корыч алалар.

Тимерне водород белән кайтару ысулы бар. Тимер рудасын ваклап, махсус балчык белән бутыйлар. Шахта мичендә метан конверсиясе үткәрәләр. Водород оксидлашу-кайтарылу реакциясендә тимерне кайтара.

,

Бу ысулда тимер үөкерт һәм фосфор белән пычранмый.

Саф тимерне тозлардан электролиз белән алалар.

Шулай ук карарга мөмкин

Чыганаклар


  1. 1,0 1,1 IRON (ингл.)
  2. 2,0 2,1 CRC Handbook of Chemistry and Physics. 81st Edition / за ред. David R. Lide, Jr. — Бока-Ратон: CRC Press, 2000. — С. 4—64.
  3. CRC Handbook of Chemistry and Physics (ингл.) / W. M. Haynes — 95 — Boca Raton: CRC Press, 2014. — P. 4—19. — ISBN 978-1-4822-0868-9
  4. 4,0 4,1 NDF-RT (ингл.)
  5. Atomic weights of the elements 2013 (IUPAC Technical Report) (ингл.)IUPAC, 1960. — ISSN 0033-4545; 1365-3075; 0074-3925doi:10.1515/PAC-2015-0305177177
  6. 6,0 6,1 Wieser M. E., Coplen T. B., Wieser M. Atomic weights of the elements 2009 (IUPAC Technical Report) (ингл.) // Pure and Applied ChemistryIUPAC, 2010. — Vol. 83, Iss. 2. — P. 359–396. — ISSN 0033-4545; 1365-3075; 0074-3925doi:10.1351/PAC-REP-10-09-14
  7. Warr L. N. IMA–CNMNC approved mineral symbols (ингл.) // Mineralogical MagazineCambridge University Press, 2021. — Vol. 85. — P. 291–320. — ISSN 0026-461X; 1471-8022doi:10.1180/MGM.2021.43
  8. Zhu M., Wong P. Y., Li R. C., Zhu M. Effect of oral administration of fennel (Foeniculum vulgare) on ciprofloxacin absorption and disposition in the rat (ингл.) // Journal of Pharmacy and PharmacologyWiley-Blackwell, 1999. — Vol. 51, Iss. 12. — P. 1391—1396. — ISSN 0022-3573; 0373-1022; 2042-7158doi:10.1211/0022357991777218PMID:10678493
  9. Koziol M. J., Pedersen H. B. Phytelephas aequatorialis (arecaceae) in human and animal nutrition (ингл.) // Economic BotanySpringer Science+Business Media, 2010. — Vol. 47, Iss. 4. — P. 401—407. — ISSN 0013-0001; 1874-9364doi:10.1007/BF02907355
  10. Gallagher M., Brown W. D. Composition of San Francisco bay brine shrimp (Artemia salina) (ингл.) // Journal of Agricultural and Food Chemistry — United States of America: ACS, 1975. — Vol. 23, Iss. 4. — P. 630—632. — ISSN 0021-8561; 1520-5118doi:10.1021/JF60200A008PMID:1141506
  11. RB T., SP M. Isolation and chemical evaluation of protein from shrimp cannery effluent. (ингл.) // Journal of Agricultural and Food Chemistry — United States of America: ACS, 1975. — Vol. 23, Iss. 4. — P. 632—635. — ISSN 0021-8561; 1520-5118doi:10.1021/JF60200A012PMID:1141507
  12. Bonvehí J. S., Jordà R. E. Constituents of Cocoa Husks (ингл.) // Zeitschrift für Naturforschung C: A Journal of Biosciences / J. SeibelDe Gruyter, 2018. — Vol. 53, Iss. 9-10. — P. 785—792. — ISSN 0939-5075; 1865-7125doi:10.1515/ZNC-1998-9-1002
  13. Chu Z., Chang J., Zhu Y., Sun X. Chemical Constituents of Cordyceps cicadae (ингл.) // Natural Product Communications: an international journal for communications and reviews — 2019. — Vol. 10, Iss. 12. — P. 1934578X1501001. — ISSN 1555-9475; 1934-578Xdoi:10.1177/1934578X1501001233
  14. Карапетьянц М. Х. Х., Дракин С. И. Общая и неорганическая химия: Учебник для вузов. — 4-е изд., стер. — М.: Химия, 2000, ISBN 5-7245-1130-4, с. 529
  15. Р. Рипан, И. Четяну. Неорганическая химия // Химия неметаллов = Chimia metalelor. — М.: Мир, 1972. — Т. 2. — С. 482—483. — 871 с.