(3939) Хурухата
(3939) Хурухата | |
---|---|
Уртача аномалия | 220,41613[1] |
Калка төен озынлыгы | 32,45457[1] |
Орбита эксцентриты | 0,101132 и 0,1021617[1] |
Ачыш датасы | 7 апрель 1953[2] |
Орбита дәвере | 5,48[1] |
Вакытлыча атамасы | 1953 GO[2], 1972 VW1[2], 1977 TY4[2], 1982 SW2[2], 1986 GH1[2] и 1988 TT1[2] |
Киләсе | (3940) Ларион[3] |
Абсолют йолдыз зурлыгы | 11,4[1] |
Астраномик ачыш урыны | Обсерватория Хайдельберг-Кёнигштуль[d][2] |
Орбита авышлыгы | 24,7803[1] |
Периүзәк | 2,7909874[1] |
Периүзәк аргументы | 252,3946[1] |
Кече планета төркеме | Астероидлар билбавы[2] |
Әүвәлгесе | (3938) Глава первая[3] |
Ачучы яки уйлап табучы | Рейнмут, Карл Вильгельм[d][3][2] |
Ана җисем | Кояш |
Апоүзәк | 3,426[1] |
Зур ярымкүчәр | 3,1085636[1] |
Альбедо | 0,0524 |
(3939) Хурухата (лат. Huruhata) — Кояш системасының Марс һәм Юпитер орбиталары арасындагы өлкәсендә урнашкан Кояш тирәли әйләнеп йөрүче астероид.
Тарихы
1953 елның 7 апрелендә Карл Райнмут тарафыннан Хайдельберг обсерваториясендә ачыла. Астероидның вакытлыча атамасы булып баштан «1953 GO» саналган.
Чыганаклар
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
- Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
- Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.
Искәрмәләр
Тышкы сылтамалар
Шулай ук карагыз
- (3203) Huth астероиды