(6143) Пифагор

РУВИКИ — интернет-энциклопедия мәгълүматы
(6143) Пифагор
Зур ярымкүчәр 2,8569988[1]
Калка төен озынлыгы 354,86748[1]
Орбита эксцентриты 0,07 и 0,0682024[1]
Ачыш датасы 14 май 1993[2]
Орбита дәвере 4,83[1]
Вакытлыча атамасы 1978 GC5[2], 1982 BT13[2], 1989 QA1[2] и 1993 JV[2]
Киләсе (6144) Кондодзиро[3]
Абсолют йолдыз зурлыгы 12,6 и 12,7[1]
Астраномик ачыш урыны Обсерватория Ла-Силья[d][2]
... хөрмәтенә аталган Пифагор
Периүзәк 2,6621447[1]
Периүзәк аргументы 341,93919[1]
Кече планета төркеме Астероидлар билбавы[2]
Әүвәлгесе (6142) 1993 FP
Уртача аномалия 49,07485[1]
Ачучы яки уйлап табучы Эльст, Эрик Вальтер[d][3][2]
Ана җисем Кояш
Апоүзәк 3,052[1]
Орбита авышлыгы 1,56136[1]

(6143) Пифагор (лат.  Pythagoras) — Кояш системасының Марс һәм Юпитер орбиталары арасындагы өлкәсендә урнашкан астероид.

Тарихы

1993 елның 14 маенда Эрик Эльст тарафыннан Ла-Силья обсерваториясендә ачыла. Астероидның вакытлыча атамасы булып баштан «1993 JV» саналган.

Чыганаклар

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Искәрмәләр

Тышкы сылтамалар

Шулай ук карагыз