(8935) Beccaria
(8935) Beccaria | |
---|---|
Уртача аномалия | 186,65139[1] |
Калка төен озынлыгы | 177,63245[1] |
Орбита эксцентриты | 0,15 и 0,1494949[1] |
Ачыш датасы | 11 гыйнвар 1997[2] |
Орбита дәвере | 3,33[1] |
Зур ярымкүчәр | 2,2307697[1] |
Вакытлыча атамасы | 1969 TG6[2], 1987 BZ2[2], 1991 GD13[2], 1997 AV13[2] и 4863 T-1[2] |
... хөрмәтенә аталган | Чезаре Беккариа[d] |
Абсолют йолдыз зурлыгы | 14,4 и 14,5[1] |
Астраномик ачыш урыны | Астрономическая обсерватория Сормано[d][2] |
Периүзәк | 1,897281[1] |
Периүзәк аргументы | 218,20989[1] |
Кече планета төркеме | Астероидлар билбавы[2] |
Әүвәлгесе | (8934) Nishimurajun[3] |
Ачучы яки уйлап табучы | Сиколи, Пьеро[d][3][2] и Каванья, Марко[d][3][2] |
Ана җисем | Кояш |
Апоүзәк | 2,564[1] |
Киләсе | (8936) Gianni[3] |
Орбита авышлыгы | 4,1126[1] |
(8935) Beccaria (лат. Beccaria) — Кояш системасының Марс һәм Юпитер орбиталары арасындагы өлкәсендә урнашкан астероид.
Тарихы
1997 елның 11 гыйнварында П. Сиколи, М. Каванья тарафыннан Сормано обсерваториясендә ачыла. Астероидның вакытлыча атамасы булып баштан «1997 AV13» саналган.
Чыганаклар
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
- Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
- Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.
Искәрмәләр
Тышкы сылтамалар
Шулай ук карагыз
- (8936) Gianni астероиды