(5929) Мансано

РУВИКИ — интернет-энциклопедия мәгълүматы
(5929) Мансано
Уртача аномалия 5,37226[1]
Калка төен озынлыгы 126,33695[1]
Орбита эксцентриты 0,3 и 0,3047529[1]
Ачыш датасы 14 декабрь 1974[2]
Орбита дәвере 3,62[1]
Астраномик ачыш урыны Астрономический комплекс Эль-Леонсито[d][2]
Периүзәк 1,6390381[1]
Вакытлыча атамасы 1974 XT[2] и 1988 PB[2]
Киләсе (5930) Жиганов[3]
Абсолют йолдыз зурлыгы 13,5[1]
Апоүзәк 3,076[1]
Периүзәк аргументы 277,96189[1]
Кече планета төркеме астероиды, пересекающие орбиту Марса[d][2]
Әүвәлгесе (5928) Пиндар[3]
Ачучы яки уйлап табучы Обсерватория им. Феликса Агилара[d][3]
Ана җисем Кояш
SEO_description (5929) Мансано — орбитальные и физические характеристики малой планеты, диаметр, расстояние до Земли, первооткрыватель и дата открытия — РУВИКИ
Зур ярымкүчәр 2,3574902[1]
Орбита авышлыгы 23,01486[1]
SEO_title (5929) Мансано — характеристики малой планеты, первооткрыватель, дата открытия — РУВИКИ

(5929) Мансано (лат.  Manzano) — Кояш системасының Марс һәм Юпитер орбиталары арасындагы өлкәсендә урнашкан астероид.

Тарихы

1974 елның 14 декабрендә галимнәр тарафыннан Сан-Хуан обсерваториясендә ачыла. Астероидның вакытлыча атамасы булып баштан «1974 XT» саналган.

Чыганаклар

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Искәрмәләр

Тышкы сылтамалар

Шулай ук карагыз