Агыйдел (елга)
Агыйдел | |
---|---|
![]() | |
Тавсирлама | |
Озынлык | 1430 км |
Бассейн | 142 000 км² |
Су чыгымы күләме | 950 м³/с (тамакта) |
Су агымы | |
Су башы | |
• Урнашкан | Ирәмәл тавы |
• Елга башының биеклеге | 744 м |
• Географик координаталар | 54°32′20″ с. ш. 59°02′59″ в. д.GЯO |
Тамак | Түбән Кама сусаклагычы |
• Тамакның урнашкан урыны | 62 м |
• Географик координаталар | 55°53′14″ с. ш. 53°36′14″ в. д.GЯO |
Елганың авышлыгы |
югары агымы — 2,6 м/км урта агым — 1 м/км түбәнге агымы — 0,4[1] м/км |
Урнашу урыны | |
Регионнар | Башкортостан, Татарстан |
ГВРдагы коды | 10010200112111100016731[2] |
ГКГНдагы номеры | 0190485 |
|
|
![]() |
Агыйдел[3] (баш. Ағиҙел яки Агидель[4], рус. Белая[5][4][3]) — Көньяк Урал һәм Урал алды территориясендәге елга. Башкортстан һәм Татарстан территорияләре буйлап ага[6]. Чулманның сул һәм иң зур кушылдыгы (Чулман сусаклагычына коя)[7]. Уралтау якларында, Ирәмәлтау тирәсендә башлана.
Озынлыгы — 1 430 км, елга бассейны мәйданы — 142 000 км²[8][9]. Башкортстандагы иң зур елга[4].
Тарих һәм этимология
Галимнәр тарафыннан «Идел» атамасы (борынгы заманда «Идел», «Итил», баш. Иҙел), хәзерге мәгънәсе белән туры килмәгән, Идел елгасы Агыйдел һәм Караидел (Уфа) елгалары кушылган урында башлана дип өйрәнелгән[10]. Агыйдел елгасы хәзерге Уфа шәһәренә кадәр аккан дип саналган. Атаманың «Идел» формасы башкорт халык авыз иҗаты әсәрләрендә[ru] һәм сөйләм телендә сакланып калган[11].
XVI–XVII гасырларда рус тарихи һәм географик әдәбиятында Белая Воложка формасы теркәлгән[12]. Әлеге форма 1627 елда басылган «Книге Большому чертежу» китабында теркәлгән[13].
Агыйдел сүзе «ак» һәм борынгы төрки «идел» — су, елга сүзләреннән ясалган. Шулай итеп, Башкортстан җирлегендәге ике елга — Агыйзел — ак елга һәм Уфа (яки Караидел, баш. Ҡариҙел) — «кара елга» аккан. Елгаларның исеме аларның урнашу урынына бәйле: Агыйдел елгасы көньяктан, Караидел төньяктан ага[14][15].
География
Елга башы Көньяк Уралда, Ирәмәл тавының көнчыгышындагы сазлыкларда[16], 744 метр биеклектә, Учалы районының Яңа Хөсәен авылы янында Әвәләк сырты итәгендә башлана. Тирлән авылыннан түбәнрәк үзән кискен тарая, кайбер урыннарда аның битләре текә, урман белән капланган. Уң як ярдагы Нөгеш кушылдыгы белән кушылгач, тигезлек зонасына якынайган саен, үзәнлекнең киңлеге арта бара. Караидел елгасы белән кушылгач, Агыйдел елгасы киң үзәнле һәм тыныч агымлы гадәти тигезлек елгасына әверелә.
Елга киң үзән буйлап, бормаланып ага, вак ермакларга бүленә. Уң як яры сул як ярыннан биегрәк.
Иң зур кушылдыклары: уң — Нөгеш, Сем, Караидел, Бөре, Тере Танып, сул — Ашкадар, Өршәк, Дим, Кармасан, Чәрмәсән, Базы, Сөн[17].
Кушылдыклар
(Тамагыннан км; елгаларның озынлыгы 100 км дан күбрәк күрсәтелгән).
- 68 км: Кунь (уң)
- 77 км: Ашаеш (уң)
- 83 км: Сөн (сул) (озынлыгы — 209 км)
- 85 км: Миңеште (сул)
- 101 км: Үле Танып (уң)
- 110 км: Базы (сул) (озынлыгы — 123 км)
- 115 км: Тере Танып (уң) (озынлыгы — 345 км)
- 144 км: Күәш (сул)
- 178 км: Зур Яүбәзе (сул)
- 260 км: Тутанкина (уң)
- 262 км: Бөре (уң) (озынлыгы — 128 км)
- 292 км: Талбазы (сул)
- 308 км: Юланда (уң)
- 332 км: Чәрмәсән (сул) (озынлыгы — 186 км)
- 342 км: Көдешле (сул)
- 387 км: Кармасан (сул)
- 408 км: Семёновка (уң)
- 416 км: Потеха (уң)
- 420 км: Ерык (сул)
- 475 км: Дим (сул) (озынлыгы — 535 км)
- 487 км: Караидел (уң) (озынлыгы — 918 км)
- 502 км: Бәрсүән (сул)
- 504 км: Өршәк (сул) (озынлыгы — 193 км)
- 553 км: Карламан (сул)
- 561 км: Сем (уң) (озынлыгы — 239 км)
- 585 км: Җилем (уң)
- 635 км: Бурлы
- 669 км: Усолка (уң)
- 693 км: Җигән (уң)
- 700 км: Куганак (сул) (озынлыгы — 102 км)
- 732 км: Сәләвек (уң)
- 743 км: Ашказар (сул) (озынлыгы — 165 км)
- 771 км: Тайрук (уң)
- 837 км: Нөгеш (уң) (озынлыгы — 235 км)
- 856 км: Мәләвез (сул)
- 868 км: Балҗа (сул)
- 883 км: Керәүле (сул)
- 904 км: Мәнү (сул)
- 922 км: Үзә (сул)
- 923 км: Иртөбәк (сул)
- 963 км: Акаваз (сул)
- 991 км: Мәләвез[ru] (сул)
- 994 км: Батран (сул)
- 1011 км: Кизыляр (уң)
- 1016 км: Вашиш (уң)
- 1026 км: Ыргызлы (сул)
- 1041 км: Шульган (уң)
- 1046 км: Ямашла (уң)
- 1048 км: Тютюлена (сул)
- 1052 км: Таравал (сул)
- 1060 км: Курыгас (уң)
- 1065 км: Кана (сул)
- 1067 км: Олы Мәйгәште (уң)
- 1092 км: Алакуян (уң)
- 1098 км: Көньяк Үзән (сул)
- 1107 км: Бугунды (уң)
- 1129 км: Кургашлы (уң)
- 1134 км: Кальтягау (уң)
- 1135 км: Олы Апшак (сул)
- 1158 км: Кардык (уң)
- 1159 км: Терга (уң)
- 1167 км: 2 нче Ылакты (сул)
- 1175 км: Олы Әүҗән (уң)
- 1180 км: Ашкар (уң)
- 1187 км: Ирлә (уң)
- 1188 км: Кагы (сул)
- 1212 км: Караелга (сул)
- 1218 км: Коткыр (уң)
- 1238 км: Төньяк Үзән (сул)
- 1256 км: Олы Евлук (уң)
- 1269 км: Олы Саргая (сул)
- 1271 км: Наяза (уң)
- 1274 км: Яндык (уң)
- 1277 км: Кадыш (уң)
- 1281 км: Буганак (уң)
- 1283 км: Рәз (сул)
- 1288 км: Әрвәк (сул)
- 1300 км: Ятва (сул)
- 1312 км: Укшык (сул)
- 1317 км: Нура (уң)
- 1318 км: Мата (сул)
- 1356 км: Олы Мата (сул)
- 1363 км: Тирлән (уң)
- 1367 км: Чияле Үзән (сул)
- 1379 км: Городской Ключ (сул)
- 1379 км: Кече Кульбакский (сул)
- 1387 км: Чёрный (уң)
- 1395 км: Олы Аунар (уң)
- 1396 км: Городской (сул)
- 1401 км: Иткулкин Ключ (сул)
Рельеф һәм туфрак
Рельефы күптөрлелеге белән аерылып тора. Ул күп еллар дәвамында формалашкан. Рельеф формасы иңкү тигез җирләрдән, калкулыклы тигезлекләрдән, тау сыртларыннан гыйбарәт. Башкортстанның Урал алды калкулыклы тигезлекләре төбәк мәйданының якынча 2/3 өлешен тәшкил итә.
Башкортстан территориясендә туфракның 4 төп төре бар: кәсле-көлсу, соры урман, кара һәм тау туфраклары.
Үсемлекләр дөньясы
Киң яфраклы агачлы урманнар үсә һәм алар урыны-урыны белән генә очрый. Елганың ярларында бөрлегән, урта агымындагы ике як ярында тал, тирәк һәм гөлҗимеш агачлары үсә.
Гидрологик режим
Елга суының төсе аксыл-көмешсыман. Төс суда эрегән кальций составындагы карбонат токымнары булудан гыйбарәт.
Агыйделнең югары агымындагы ярлары сазлыклы. Елга үзәне Тирлән авылыннан түбәнрәк кискен тарая. Аерым җирләрдә үзән һәм яр битләре текә һәм урман белән капланган. Уң кушылдыгы — Нөгөш елгасы койган урыннан түбәнрәк, тигезлек җиренә күчү барышында елга үзәне акрынлап киңәя бара. Елга бормаланып ага һәм тармакларга бүленә. Уң як яр сул як ярга караганда калкурак.
Күбесенчә кар сулары исәбенә туена. Бөре янында уртача еллык су чыгымы — 858 м³/с, тамагында — 950 м³/с. Су өсте ноябрьнең икенче яртысында боз белән каплана, апрель уртасында ачыла. Еллык су агымының якынча 60 % ы язгы ташу чорына туры килә, ул якынча 75 тәүлек дәвам итә. Язгы ташу башлануның уртача вакыты 10 апрельдә, тәмамлану вакыты — 23 июль. Ташу вакытында суның болганчыклык дәрәҗәсе 900 мг/л га кадәр җитә (башка вакытларда 50 мг/л дан артмый).
Ихтиофауна
Елгада балык төрләреннән — чабак, керкә, алабуга, кушбаш, чуртан, җәен, шамбы, корбан балыгы, чөгә, густера, кыртыш, судак, ташбаш яши. Бәрде, таймень, опты балыкларының саны кимегән.
Хуҗалыкта кулланылышы
Башкортстанның мөһим су магистрале. Республикасының Гафури районы Табын авылыннан (656 км) суднолар йөри. Уфадан суднолар даими йөзә. Агыйдел туристлык рейслары оештырылган Мәскәү — Уфа су юлының бер өлеше булып тора.
Өч су узелыннан торган каскад төзү планлаштырыла: 2003 елда беренче Йомагуҗа сусаклагычы төзелә, 2005 елда Йомагуҗа ГЭСының соңгы агрегаты эшли башлый. Бу сусаклагычны төзү нәтиҗәсендә елга бик нык саега.
Елга суы бакчага сибү өчен кулланыла, сирәк очракта эчәр су итеп тә файдаланыла. Сәнәгать производстволары («Газпром нефтехим Салават» һәм башкалар) өчен куллану чикләнгән, прдеприятияләр судан куллануның йомык циклына күчә.
2019 елда Башкортстанның Илеш районы Груздевка авылыннан Татарстанның Актаныш районы Азәкүл авылына кадәр елганың юлы үзгәртелә һәм 23 километрлы участогы тирәнәйтелә[18]. Эшләрнең максаты — әлеге су-транспорт магистрале буенча Төркиягә һәм Иранга «елга-диңгез» классы суднолары ярдәмендә ашлык экспортлау[19][20][21].
Татарстан җирлегендәге Агыйдел буйларында ком-гравий чыганаклары эшкәртелә[22].
Күперләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
Елга аша бик күп күперләр салынган, шуларның иң зурлары — Уфада дүрт автомобиль һәм бер тимер юл күпере.
Административ чикләре[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
Агыйдел елгасы (су баскан тамагын да кертеп) түбәндәге районнар территориясе яисә чиге буйлап ага:
- Татарстанның Актаныш районы;
- Башкортостанда — Архангел, Авыргазы, Белорет, Бөре, Благовещен, Борай, Бөрҗән, Гафури, Дүртөйле, Иглин, Илеш, Ишембай, Кырмыскалы, Краснокама, Күгәрчен, Кушнаренко, Куергазы, Мәләвез, Стәрлетамак, Уфа, Учалы районнары, Агыйдел, Күмертау, Салават, Стәрлетамак, Уфа шәһәр округлары;
- Удмуртиянең Каракүл районы.
Шәһәрләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
Агыйдел ярында Белорет, Мәләвез, Салават, Ишембай, Стәрлетамак, Уфа, Благовещен, Бөре, Дүртөйле, Агыйдел шәһәрләре урнашкан[23].
Мәдәнияттә
Облака проходят бело-белые,
Но белей, чем эти облака,
Агидель, или по-русски Белая, —
Светлая, как девушка река.
Белая река, капли о былом, ах, река-рука, поведи крылом.
Елга исеме татар һәм башкорт әдәбиятында һәм мәдәниятендә еш очрый (Тала тала, Ай, былбылым, Шайморатов генерал, Гүзәл Өфем — баш калам).
Агыйделне рәссамнәр Александр Тюлькин «На родине Нестерова», «Труниловка», «Ледоход» һәм башка хезәтләрендә[24], Борис Домашников «Утро на Белой», «На реке Белой» картиналарында сурәтләгән.
Елга турында Александр Филиппов, Сәләх Кулибай шигырьләрь яза, ДДТ төркеменең «Агидель» (Белая река) җыры бар.
Инкыйлабка кадәрге открыткаларда[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
Истәлекле урыннар
Агыйделнең башы — су туризмы өчен популяр урын.
Елга шактый озын булганлыктан, аның яр буйларында бик күп истәлекле урыннар бар: Белорет һәм Кагының тимер ясау заводлары, югары агымында күп санлы мәгарәләр (шул исәптән Шүлгәнташ мәгарәсе), Стәрлетамакның элеккеге тоз пристане һәм Табын ныгытмасы.
Су реестры күрсәткечләре
Россиянең дәүләт су реестры мәгълүматлары буенча, Кама бассейны округына керә, елганың су хуҗалыгы участогы — Агыйдел елгасы чишмәсеннән алып Арский Ташы су үлчәү постына кадәр, елгасының кечкенә бассейны — Агыйдел, елга бассейны — Чулман.
Дәүләт су реестрында объект коды — 10010200112111100016731[8].
Галерея
Язгы ташу күренеше, Бөрҗән районы Ишдәүләт авылы янында
Инженер Николай Белелюбский проекты буенча Уфада елга аша беренче тимер күпер, 1888 елның 8 сентябрендә ачыла
Искәрмәләр
- ↑ В. А. Балков. БЕЛАЯ, река // Башкирская энциклопедия / гл. ред. М. А. Ильгамов. — Уфа : ГАУН «Башкирская энциклопедия», 2015—2020. — ISBN 978-5-88185-306-8.
- ↑ Ресурсы поверхностных вод СССР: Гидрологическая изученность. Т. 11. Средний Урал и Приуралье. Вып. 1. Кама / под ред. В. В. Николаенко. — Л.: Гидрометеоиздат, 1966. — 324 с.
- ↑ 1 2 Матвеев А. К. Белая // Географические названия Урала : Топонимический словарь. — Екатеринбург : Издательский дом «Сократ», 2008. — С. 35. — 352 с. — 8000 экз. — ISBN 978-5-88664-299-5.
- ↑ 1 2 3 Ағиҙел // Словарь топонимов Республики Башкортостан / сост.: А. А. Камалов, Р. З. Шакуров, З. Г. Ураксин, М. Ф. Хисматов. — Уфа : Китап, 2002. — С. 23. — 5000 экз. — ISBN 5-295-03192-6.
- ↑ Бе́лая // Словарь названий гидрографических объектов России и других стран — членов СНГ / под ред. Г. И. Донидзе. — М. : Картгеоцентр — Геодезиздат, 1999. — С. 42. — ISBN 5-86066-017-0.
- ↑ Белая (река в Башк. АССР) // Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров).
- ↑ Кама, река // Брокгауз һәм Ефрон энциклопедик сүзлеге: 86 томда (82 том һәм 4 өстәмә). Санкт-Петербург: 1890—1907.
- ↑ 1 2 Дәүләт су реестры. Белая . textual.ru. Русия Табигать министрлыгы (1 гыйнвар 2023). Мөрәҗәгать итү датасы: 20 декабрь 2018. Архивировано 29 март 2009 года.
- ↑ Н.И. Алексеевский, М.М. Антонова. Белая . — статья из научно-популярной энциклопедии «Вода России». Мөрәҗәгать итү датасы: 3 апрель 2017.
- ↑ Егоров В. М. Историческая география Золотой Орды в XIII—XIV вв.
- ↑ Словарь топонимов Башкирской АССР. — Уфа: Башкирское книжное издательство, 1980. — 200 с. — С. 18-19.
- ↑ Словарь топонимов Республики Башкортостан. Уфа: Китап, 2002. — 256 с. — С. 23.
- ↑ Матвеев А. К. Географические названия Урала: Топонимический словарь. — Екатеринбург: Сократ, 2008. — 352 с. — С. 35.
- ↑ Поспелов Е. М. Географические названия мира: Топонимический словарь. — М: АСТ. 2001
- ↑ Уфа, река // Брокгауз һәм Ефрон энциклопедик сүзлеге: 86 томда (82 том һәм 4 өстәмә). Санкт-Петербург: 1890—1907.
- ↑ Фролова Н.Л. Белая (река, бассейн Камы) . Большая российская энциклопедия. bigenc.ru (16 февраль 2024).(Тикшерелгән 21 апрель 2025)
- ↑ Река Белая . Всероссийская общественная организация «Русское географическое общество». www.rgo.ru (25 ноябрь 2016). Мөрәҗәгать итү датасы: 21 апрель 2025.(Тикшерелгән 21 апрель 2025)
- ↑ Русло реки Белая в Башкирии углубят для экспорта зерна водным путем . ПортНьюс - Информационно-аналитическое агентство. portnews.ru (12 август 2019). Мөрәҗәгать итү датасы: 22 апрель 2024.
- ↑ Башкирия изменит русло Белой для экспорта зерна в Турцию и Иран . РБК. Мөрәҗәгать итү датасы: 18 май 2019. Архивировано 18 май 2019 года.
- ↑ Башкирия планирует поставлять зерно через реку Белую в Иран, Турцию и Прибалтику . www.bashinform.ru (17 май 2019). Мөрәҗәгать итү датасы: 18 май 2019. Архивировано 18 май 2019 года.
- ↑ Башкирия планирует поставлять зерно в Иран, Турцию и Прибалтику по реке Белой . Bash.News (17 май 2019). Мөрәҗәгать итү датасы: 18 май 2019. Архивировано 18 май 2019 года.
- ↑ Агыйдел . «Tatrica» татар энциклопедиясе. tatarica.org. Мөрәҗәгать итү датасы: 22 апрель 2025.
- ↑ Пройти реку Белую (Агидель) . Всероссийская общественная организация "Русское географическое общество". www.rgo.ru (21 ноябрь 2022).(Тикшерелгән 22 апрель 2025)
- ↑ Художник Тюлькин Александр Эрастович — Художник Тюлькин Александр Эрастович — жизнь и творчество . Архивировано из оригинала 17 ноябрь 2016 года.
Әдәбият
- В. А. Балков. БЕЛАЯ, река // Башкирская энциклопедия / гл. ред. М. А. Ильгамов. — Уфа : ГАУН «Башкирская энциклопедия», 2015—2020. — ISBN 978-5-88185-306-8.
- Ситников Г. Г., Феденко И. И. Москва—Уфа: По плёсам пяти рек(рус.). — М.: Географгиз, 1954. — С. 155—169. — 200 с. — 15 000 экз.
- Белая, река в Башкирии // Большая советская энциклопедия : [в 66 т.] / гл. ред. О. Ю. Шмидт. — 1-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1926—1947.
- Белая, притоки Камы и Лугани // Брокгауз һәм Ефрон энциклопедик сүзлеге: 86 томда (82 том һәм 4 өстәмә). Санкт-Петербург: 1890—1907.